• Γεύμα ή δείπνο που προσφέρεται στο σπίτι του νεκρού μετά την κηδεία, νεκρόδειπνος· άρτος που διανέμεται κατά την ταφή ή το μνημόσυνο:
  • εφάγαμεν … τον επιτάφιον δείπνον, τους εσηκώσαμεν και τας επιχωρίους μακαρίας (Ευγ. Γιαννούλη, Επιστ. 169^14‑5).

[θηλ. του επιθ. μακάριος ως ουσ. Τ. ‑ιά στο Somav. και σήμ. Η λ. στον Ησύχ. και σήμ. ποντ. και κρητ.]

• Μακαρίτης:
  • εκείνα που τως εφήκεν ο μακαριασμένος αφέντης (Διαθ. 17. αι. 6⁵⁰).

[<μτχ. παρκ. του μακαρίζω με επίδρ. μτχ. σε ‑ιασμένος. Η λ. στο Somav.]