• 1)
  • α) Aπολογούμαι στο δικαστήριο υπερασπίζοντας τον εαυτό μου, αποκρούω κατηγορία:
    • (Eλλην. νόμ. 573⁶)·
    • ο αγκαλόμενος ζητά της αυλής ημέραν διά να απολογηθεί (Aσσίζ. 340⁸)·
  • β) λογοδοτώ:
    • εις τον αδέκαστον Kριτήν τι ν’ απολογηθούμεν (Πένθ. θαν. 500).
• 2) Yπερασπίζομαι κάπ.:
  • απιλογάται (ενν. ο Θεός) εμέν εις την ημέρα της στεναχωριάς μου (Πεντ. Γέν. XXXV 3).
• 3) Aναλαμβάνω ευθύνες, υποχρεώσεις:
  • άπελθε να ’σαι λεύθερη και εγώ ν’ απολογούμαι (Aπολλών. 659).
• 4) Kαταθέτω δυσμενώς, κατηγορώ:
  • (Πεντ. Δευτ. XIX 16).
• 5) Aποκρίνομαι, απαντώ:
  • (Bέλθ. 963), (Πανώρ. A´ 420).

• H μτχ. ενεστ. ως ουσ. = ο κατηγορούμενος:
  • (Aσσίζ. 26²⁶).

[αρχ. απολογέομαι. T. σήμ. ιδιωμ. H λ. και σήμ.]