Π028 054 002   ούτε το φίλο που έφυγε στο νησί με τα πεύκα| ούτε το φίλο που έφυγε στο νησί με τα

Π028 054 003   ούτε το φίλο που έφυγε στο νησί με τα πλατάνια| ούτε το φίλο που έφυγε για τ' ανοιχτά.|

Π028 054 004   ούτε το φίλο που έφυγε στο νησί με τα πλατάνια| ούτε το φίλο που έφυγε για τ' ανοιχτά.|

Π127 213 026   δύσκολα, σε ώρες όπου δε βαστάς, σε φίλο| που ξέφυγε κρυφά και φέρνει| μαντάτα

Π021 044 003   είδωλα και στολίδια| για να χαρούν οι φίλοι που μας έμεναν ακόμη πιστοί.|

Π024 048 004   φορτία κάρβουνο, φορτία γεννήματα, κι οι φίλοι μας| χαμένοι πίσω από τον ωκεανό

Π024 048 012   Οι φίλοι μας έφυγαν ίσως να μην τους είδαμε ποτές, ίσως| να τους συναπαντήσαμε όταν

Τ017 032 000   "Φιλοκτήτης"|

Τ034 062 009   Όμως ο κ. Παχυμέρης, Φιλοποίμην του Αμβροσίου,| χορεύει ένα μελίπηκτο ταγκό, ογδοντάρης

Τ034 062 000   Ο κ. Φιλοποίμην Α. Παχυμέρης χορεύει|

Π102 165 050   βούλιαξε κι ο στερνός μου φίλος| παράξενο πώς χαμηλώνουν| όλα τριγύρω κάθε τόσο|

Τ023 045 014   ίσως ο φίλος μου να κοντοστέκουνταν,| ξέμπαρκος τώρα| κλειστός σ' ένα μικρό σπίτι

Τ061 102 002   άστραψε σαν αναμμένο βάτο,| ο εχτρός το καταράστηκε κι ο φίλος ευλογά το.|

Π100 160 028   ψιθυρίζεις ακουμπώντας το κεφάλι στον ώμο ενός φίλου| σα να μην είχες μεγαλώσει μέσα

Τ020 035 015   Κάτω στην Αλικαρνασσό... "Να φίλουν το λαιμό σου| και να 'σταζε ο ιδρώτας μου στις

Π122 206 072   θάλασσα| οχτρούς και φίλους| παιδιά, γυναίκα| και συγγενείς,| άει να τους βρεις.|

Τ001 010 031   Και τι να πεις στους φίλους σου| σαν έχουν πίκρα και σωπαίνουν| και τα περιπαθή

Τ035 064 010   ν' αφήνεις κάποτε τους φίλους, την αγάπη και τη μουσική| για να ξεκινήσεις χωρίς να ξέρεις