Π025 049 009   μάρμαρα και τις κολόνες τις τραγικές| κι ένας χορός μέσα στις πικροδάφνες|

Π048 085 006   την καμάρα με τα χρυσαφικά της| τις κολόνες με την έννοια τους που τις στενεύει|

Π089 137 021   Κι όμως αγάπησα τους δρόμους τούς εδώ, αυτές τις κολόνες·| κι ας γεννήθηκα στην άλλη

Π147 263 003   Ασήμαντες οι κολόνες· μονάχα ο Άγιος Επιφάνιος| δείχνοντας μουντά, χωνεμένη τη δύναμη

Τ026 050 007   ανθούς.| Απόμακρα οι αρχαίες κολόνες, χορδές μιας άρπας αντηχούν ακόμη...|