H αρχική τήρηση αποστάσεων από τους Φιλελεύθερους και η κριτική των σοσιαλιστών αυτής της περιόδου μετατρέπονται σε οριστική ρήξη, από τη στιγμή που θεσπίστηκε το ιδιώνυμο από τον Bενιζέλο, το οποίο έθετε εκτός επίσημων θεσμών την κομουνιστική αριστερά. Αυτά τα γεγονότα θα αποτελέσουν και έναν πρόσθετο λόγο για τον οποίο η κομουνιστική αριστερά θα προτιμήσει την «ψυχαρική ορθοδοξία» από τη βενιζελικά χρωματισμένη δημοτική του Τριανταφυλλίδη, εκτός από το ότι η πρώτη απέφευγε συστηματικά τα λόγια δάνεια. Σχετικά με τις σχέσεις του Ψυχάρη και των σοσιαλιστών δημοτικιστών με τον Εκπαιδευτικό Όμιλο βλ. Σταυρίδη-Πατρικίου 1999, 124-134.