• 1) Είδος πιθήκου, μπαμπουίνος:
  • (Μπερτόλδος 83).
• 2)
  • α) Προκ. για άνθρωπο τρελό, ανόητο:
    • αυτές οι γυναίκες σε έβγαλαν διά ένα μπαμπουίνον και … σου έκαμαν ετούτην την ζουρλήν ζήτην (Μπερτόλδος 35)·
  • β) προκ. για γελωτοποιό:
    • μπαμπουίνοι της αυλής (Μπερτολδίνος 116).

[<ιταλ. bab(b)uino. Η λ. και σήμ.]