• 1) Η υποχρέωση των πολιτών να παρέχουν κατάλυμα στους κρατικούς υπαλλήλους, πολιτικούς ή στρατιωτικούς, που ταξιδεύουν για εκτέλεση αποστολής:
  • (Ιστ. Ηπείρ. XII¹⁰).
• 2) (Συνεκδ.) κατάλυμα· (εδώ σκωπτ.):
  • όλοι οι παπάδες έχουσιν το σπίτιν της μητάτον (Σαχλ., Αφήγ. 718).
• 3) Στάνη:
  • Ας πάμε στο μητάτο μας, όλ’ οι βοσκοί να ’ρθούσι (Πανώρ. Έ 367).

[<λατ. metatum. Τ. με‑ στο Meursius και στο Du Cange. Ο τ. και σήμ. ιδιωμ. (Γ.Τ. Κόλιας, Αθ. 51, 1941, 142). Η λ. τον 6. αι., σε έγγρ. 11.-14. αι., κ.α. (ά. γρ. μι‑)· βλ. και ODB, λ. mitaton]