Νομίζω, κύριοι δικασταί, ότι δεν θα μου λείψουν μάρτυρες· διότι βλέπω ότι πολλοί από σας είσθε εξ εκείνων, που εδίκαζον τότε, ότε ο Λυσίθεος κατήγγειλε τον Θεόμνηστον ότι παρανόμως αγορεύει εις την συνέλευσιν του λαού, ενώ έρριψεν εις την μάχην τα όπλα και ετράπη εις φυγήν. Διότι κατά την διεξαγωγήν της δίκης εκείνης έλεγεν ότι εγώ εφόνευσα τον πατέρα μου. Εγώ δε, εάν μεν με κατηγορούσεν ότι εφόνευσα τον πατέρα μου, θα τον συνεχώρουν διά την κατηγορίαν του (διότι θα εθεώρουν την κατηγορίαν ταύτην μικράν και αναξίαν λόγου), ουδέ θα κατήγγελλον αυτόν, εάν έλεγε δι' εμέ ό,τι δήποτε άλλο εξ εκείνων, που είναι απηγορευμένον να λέγη κανείς (διότι φρονώ ότι είναι ίδιον ανθρώπου ουτιδανού και λίαν αγαπώντος τας δίκας το να καταφεύγη διά δυσφήμησιν εις τα δικαστήρια). Τώρα όμως μου φαίνεται πως είναι αισχρόν να μη τιμωρήσω εκείνον που είπε ταύτα περί του πατρός μου, ο οποίος πολύ ευηργέτησε την πόλιν και απέθανε χάριν αυτής, και θέλω να μάθω για σας, αν θα τιμωρήσετε αυτόν, ή αυτός μόνος έχει το προνόμιον να λέγη και να πράττη παρά τους νόμους ό,τι θέλει.

Δε νομίζω, κύριοι δικαστές, ότι θα αντιμετωπίσω έλλειψη μαρτύρων (σήμερα)· γιατί, βλέπω να δικάζετε πολλοί από τους τότε παρόντες, όταν ο Λυσίθεος κατάγγειλε το Θεόμνηστο ότι μιλά δημόσια, αν και δεν του επιτρέπεται από το νόμο, γιατί είχε πετάξει τα όπλα στον πόλεμο. Σ' αυτή, λοιπόν, τη δίκη ισχυριζόταν ότι εγώ σκότωσα τον πατέρα μου. Κι εγώ, αν υποστήριζε ότι είχα σκοτώσει τον πατέρα του, θα τον συγχωρούσα για όσα είχε πει· γιατί θα το θεωρούσα φαύλο και εντελώς ανάξιο· κι ούτε θα τον οδηγούσα ενώπιόν σας (στο δικαστήριο), αν είχα ακούσει κάτι άλλο από τα απαγορευμένα με νόμο να τα αναφέρει κάποιος· γιατί νομίζω ότι είναι γνώρισμα ανελεύθερων και πολύ φιλόδικων ανθρώπων να παραπέμπουν στα δικαστήρια κατηγορούμενους για εξύβριση. Τώρα, όμως, μου φαίνεται ότι είναι αισχρό να μην τιμωρήσω αυτόν που είπε αυτά για τον πατέρα μου, που αναδείχτηκε τόσο πολύ άξιος και θυσιάστηκε για την πόλη, και θέλω να διαπιστώσω και για σας αν θα τιμωρηθεί ή σε μόνον αυτόν από τους Αθηναίους επιτρέπεται να λέει και να κάνει ό,τι τυχόν θελήσει.