Μτφρ. Σ. Τζουμελέας. [1939] χ.χ. Λυσίας. Λόγοι. Μετάφραση, σχόλια. Ι–ΙΙ. Αθήνα: Ζαχαρόπουλος.

Μου φαίνεται λοιπόν πως είναι δίκαιον, αφού ο Ανδοκίδης με τας καταγγελίας του κατέστρεψε τους συγγενείς και τους φίλους του λέγων ότι είναι συνεργάται του, τώρα να αναφέρω προς βλάβην τούτου τα τότε λεχθέντα, και να μη καταστραφούν μόνον οι φίλοι του υπό τούτου και των καταγγελιών του, αλλά να καταστραφή και ο ίδιος από άλλον. Είναι δε αδύνατον ψηφίζοντες τόσον σοβαρόν ζήτημα ασεβείας προς τας θεάς Δήμητραν και Περσεφόνην να ευσπλαγχνισθήτε παρά το δίκαιον ή να χαρισθήτε στον Ανδοκίδην, διότι ηξεύρετε ότι αναμφισβητήτως τιμωρούν αι θεαί αύται τους αδικούντας. Πρέπει λοιπόν κάθε άνθρωπος να φοβήται μήπως γίνη και διά τον ίδιον (μήπως τιμωρηθή) ό,τι και εις άλλον συνέβη.

Διότι έλα (να σκεφθώμεν το ζήτημα), εάν τώρα ο Ανδοκίδης απαλλαγή κατά ταύτην την προς ημάς (τους αντιδίκους του) δίκην, και παρουσιασθή να εκλεγή διά κλήρου είς εκ των εννέα αρχόντων, και επιτύχη να γίνη βασιλεύς, άλλο τι θα συμβή τότε ή θα προσφέρη θυσίας ως αντιπρόσωπός σας και θα αναπέμπη ευχάς (προς τους θεούς) σύμφωνα με τα πατροπαράδοτα έθιμα, αφ' ενός μεν εις τον ενταύθα ναόν της Δήμητρος, αφ' ετέρου δε εις τον εν Ελευσίνι ναόν της θεάς, και θα φροντίση διά την διεξαγωγήν της εορτής (των Ελευσινίων) κατά τον χρόνον της τελέσεως των μυστηρίων, διά να μη ταράσση μηδέ να ασεβή κανείς εις τα ιερά; Και ποίαν γνώμην νομίζετε πως θα σχηματίσουν οι ερχόμενοι εις τας Αθήνας να μυηθούν εις τα Ελευσίνια μυστήρια, όταν ίδουν ποιος είναι ο βασιλεύς (ο γενικός επόπτης της εορτής) και ενθυμηθούν τας διαπραχθείσας υπ' αυτού ασεβείας, ή οι άλλοι Έλληνες που έρχονται χάριν ταύτης της εορτής (των Ελευσινίων) επιθυμούντες να προσφέρουν θυσίας κατά ταύτην ή απλώς να ίδουν αυτήν; Διότι ο Ανδοκίδης είναι πασίγνωστος διά τας ασεβείας του και εις τους εν τη κυρίως Ελλάδι Έλληνας και εις τους εν τη Ασία κατοικούντας (Έλληνας). Διότι αναγκαίως γίνονται εις όλους γνωστοί οι διαπράξαντες μεγάλας καλάς ή κακάς πράξεις. Έπειτα δε υπερβολικώς έχει ενοχλήσει πολλάς πόλεις περιερχόμενος από 'δω και απ' εκεί εις την Σικελίαν, Ιταλίαν, Πελοπόννησον, Θεσσαλίαν, Ελλήσποντον, Ιωνίαν, Κύπρον· πολλούς βασιλείς που ήλθαν σε σχέσεις μαζί του έχει εξαπατήσει, εκτός από τον Διονύσιον τον τύραννον των Συρακουσών· ούτος δε (ο Διονύσιος) ή είναι πιο τυχερός από όλους τους άλλους ή πιο έξυπνος, ο οποίος μόνος από όλους που ήλθον σε σχέσεις με τον Ανδοκίδη δεν εξηπατήθη από τέτοιον άνθρωπον, και τούτο το έχει ως επάγγελμα, να μη βλάπτη μεν τους εχθρούς, να βλάπτη δε όσον δύναται τους φίλους του. Ώστε μα τον Δία δεν είναι εύκολον να μην το μάθουν οι Έλληνες, εάν εσείς κάμετε χάριν εις αυτόν και τον αθωώσετε παρά το δίκαιον.

Μτφρ. Γ.Α. Ράπτης. 2003.Λυσίας. ΙΙ, Καταγγελτικοί Λόγοι. Εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια. Πρόλογος Χ. Τσολάκης. Θεσσαλονίκη: Ζήτρος.

Μου φαίνεται ότι είναι δίκαιο τώρα να θυμίσω και τα όσα λέχθηκαν τότε σε βάρος του και να μη καταστραφούν μόνοι οι φίλοι του από αυτόν και τα λεγόμενά του αλλά και ο ίδιος από άλλον. Ακόμη, είναι αδύνατο και σε σας που αποφασίζετε για τέτοιο σπουδαίο θέμα να λυπηθείτε ή να χαριστείτε στον Ανδοκίδη, γιατί γνωρίζετε καλά ότι οι δυο αυτές θεές τιμωρούν αυτούς που αδικούν. Πρέπει, λοιπόν, κάθε ένας, καθώς είναι άνθρωπος, να περιμένει και για τον εαυτό του ό,τι έχει συμβεί σε άλλον (συνάνθρωπό του).

Γιατί, εμπρός λοιπόν, αν τώρα δα ο Ανδοκίδης κηρυχθεί αθώος σ' αυτήν εδώ τη δίκη εναντίον σας και (αν) κληρωθεί ένας από τους εννέα άρχοντες και εκλεγεί και βασιλιάς, δε θα είναι υποχρεωμένος να προσφέρει θυσίεςγια το καλό σας και να αναπέμψει δεήσεις σύμφωνα με τις πατροπαράδοτες συνήθειές μας, άλλες στο ιερό (της Δήμητρας) που βρίσκεται εδώ κι άλλες στο ιερό της Ελευσίνας, και να φροντίσει για τη γιορτή στα Ελευσίνια μυστήρια, για να μη διαπράξει κανείς απρέπεια ή ασέβεια σχετικά με τα ιερά; Και ποια εντύπωση νομίζετε ότι θα σχηματίσουν οι μυημένοι που έρχονται στην Αθήνα, όταν διαπιστώσουν την ποιότητα του βασιλιά και επαναφέρουν στη μνήμη τους όλες του τις απρέπειες, ή οι άλλοι Έλληνες που έρχονται σ' αυτή τη γιορτή επιθυμώντας ή να προσφέρουν θυσίες σ' αυτή την πανήγυρη ή (απλώς) να παραστούν (να δουν). Ασφαλώς, ο Ανδοκίδης δεν είναι άγνωστος ούτε στους εντός ούτε στους εκτός της χώρας για την ασέβειά του. Γιατί, είναι κανόνας να γίνονται γνωστοί στο ευρύ κοινό αυτοί που διαπράττουν υπερβολικά κακές ή καλές πράξεις. Ακόμη, αυτός έχει ενοχλήσει πολλές πόλεις κατά την αποδημία του (από την Αθήνα) στη Σικελία, Ιταλία, Πελοπόννησο, Θεσσαλία, Ελλήσποντο, Κύπρο· έχει, επίσης, κολακεύσει πολλούς βασιλιάδες που συγχρωτίστηκαν μαζί του, εκτός από το Διονύσιο το Συρακόσιο. Ο τελευταίος ή είναι ο πιο τυχερός από όλους ή υπερέχει στην εξυπνάδα περισσότερο από όλους τους άλλους, αφού μόνος από όλους που συνήψαν σχέσεις με τον Ανδοκίδη δεν εξαπατήθηκε απ' αυτόν εδώ τον άνδρα, ο οποίος είναι ειδικός κατεξοχήν σ' αυτό, δηλαδή να μη βλάπτει τους εχθρούς καθόλου αλλά τους φίλους να τους βλάπτει μ' όποιον τρόπο μπορέσει. Ώστε, δεν είναι εύκολο για σας, μα το Δία, αν του χαριστείτε αντίθετα με τους νόμους, να μην το μάθουν όλοι οι Έλληνες.