«[…] Iσχυρίζομαι ότι ο μεταφραστής του Oμήρου οφείλει, πάνω απ' όλα, να διεισδύει στις τέσσερις ιδιότητες του συγγραφέα του, ο οποίος αποδεικνύεται: κατεξοχήν ταχύς· απλός και ευθύς, τόσο στο ξετύλιγμα της σκέψης του όσο και στην έκφραση, δηλ. στη σύνταξη και μαζί στις λέξεις· και, τέλος, ότι είναι εξαιρετικά ευγενής.»
[M. Arnold, «On Translating Homer», στο R. H. Super (ed.), On the Classical Tradition, University of Michigan Press: Ann Arbor 1960, 97 κε.]