Albert Debrunner 

O Σχηματισμός των λέξεων στην Αρχαία Ελληνική 

 

Τα σύνθετα με βάση τη συντακτική σχέση μεταξύ των μελών τους

§ 80. Αντίστοιχα προς τις δύο δυνατότητες σύνταξης της πρότασης, την παρατακτική και την υποτακτική, υπάρχουν επίσης παρατακτικά και υποτακτικά σύνθετα. Ο αριθμός, όμως, και η ποικιλία των πρώτων περιορίστηκαν έντονα από τα δεύτερα στην ινδοευρωπαϊκή αρχική γλώσσα και στα ελληνικά, όπως και στη σύνταξη η παράταξη συγκριτικά με την υπόταξη παίζει πολύ υποδεέστερο ρόλο. Η καθαρά συντακτική επανάληψη της ίδιας λέξης με επιτατική ή θαμιστική έννοια συνιστά μόνο ασήμαντη ειδική περίπτωση της συντακτικής παράταξης· γι' αυτό και τα σύνθετα που προέκυψαν από διπλασιασμό είναι πολύ σπάνια: προπρο-, πάμπαν· δες § 22 . Πρέπει να πάρουμε υπόψη ότι η σύνθεση απαιτεί μια πολύ λιγότερο σαφή σχέση από την ελεύθερη συντακτική σύνδεση, και επομένως η ανάλυση των συνθέτων σε συγκεκριμένες, ακριβείς ελεύθερες ενώσεις αντιμετωπίζει μεγάλες δυσκολίες· γενικά, όμως, οι συντακτικές σχέσεις των συνθέτων παραμένουν συνειδητά ή ασύνειδα συνδεμένες με τις ελεύθερες ενώσεις.

Τελευταία Ενημέρωση: 12 Δεκ 2008, 13:40