ΘΟΥΚ 1.47.2   αὐτοῖς τῷ ἀκρωτηρίῳ | ὁ πεζὸς ἦν καὶ Ζακυνθίων χίλιοι ὁπλῖται βεβοηθηκότες. |

ΠΛ Φαιδ 113a   ποιεῖ μείζω τῆς | παρ’ ἡμῖν θαλάττης, ζέουσαν ὕδατος καὶ πηλοῦ· ἐντεῦθεν δὲ |

ΔΗΜ 25.31   οὐδὲν οὗτός ἐστι χρήσιμος (μὴ | γάρ, ὦ Ζεῦ καὶ θεοί, τοσαύτη σπάνις ἀνδρῶν

ΞΕΝ ΚΠαιδ 6.4.9   εἰς τὸν | οὐρανὸν ἐπηύξατο· Ἀλλ’, ὦ Ζεῦ μέγιστε, δός μοι φανῆναι | ἀξίῳ μὲν

ΞΕΝ ΚΠαιδ 8.7.3   ὡς Πέρσαι θύουσιν, ὧδ’ ἐπευχόμενος· | Ζεῦ πατρῷε καὶ Ἥλιε καὶ πάντες θεοί,

ΠΛ Αλκ 143a   ποιήσασθαι· λέγει δέ πως ὡδί― | Ζεῦ βασιλεῦ, τὰ μὲν ἐσθλά, φησί, καὶ

ΣΟΦ Φιλ 1233   τάδε τὰ τόξ’, αὖθις πάλιν | ΟΔ. Ὦ Ζεῦ, τί λέξεις; Οὔ τί που δοῦναι νοεῖς; |

ΣΟΦ Φιλ 908   γε δρᾷς· ἐν οἷς δ’ αὐδᾷς ὀκνῶ. | ΝΕ. Ὦ Ζεῦ, τί δράσω; Δεύτερον ληφθῶ κακός, |

ΙΣΟΚΡ 6.55   δεῖν | ὑπενεγκεῖν κακοπάθειαν, ἀλλὰ ζεύγη μὲν ἵππων ἀδηφα|γούντων ἔτι καὶ νῦν

ΞΕΝ Ελλ 2.4.27   μέλλοιεν τὰς | μηχανὰς προσάγειν, τὰ ζεύγη ἐκέλευσε πάντα ἁμαξιαίους | λίθους ἄγειν

ΠΛ Νομ 699a   Ἄθων τε διορυττόμενον καὶ Ἑλλήσποντον | ζευγνύμενον καὶ τὸ τῶν νεῶν πλῆθος, ἡγήσαντο οὔτε

ΑΝΔΟΚ 1.45   ὡς σωτῆρα ὄντα τῆς πόλεως ἐπὶ ζεύ|γους ἦγον εἰς τὸ πρυτανεῖον στεφανώσαντες,

ΠΛ Φαιδρ 246a   ἐοικέτω δὴ συμφύτῳ | δυνάμει ὑποπτέρου ζεύγους τε καὶ ἡνιόχου. θεῶν μὲν οὖν | ἵπποι τε

ΘΟΥΚ 1.29.3   ἐπὶ σφᾶς καὶ τὰς ναῦς ἅμα ἐπλήρουν, | ζεύξαντές τε τὰς παλαιὰς ὥστε πλωίμους εἶναι καὶ

ΛΥΣ 2.29   δὲ διὰ τῆς γῆς | ἠνάγκασε γενέσθαι, ζεύξας μὲν τὸν Ἑλλήσποντον, διορύ|ξας δὲ τὸν

ΘΟΥΚ 2.19.1   ἐς τὴν Ἀττικήν· | ἡγεῖτο δὲ Ἀρχίδαμος ὁ Ζευξιδάμου, Λακεδαιμονίων βασιλεύς. | καὶ

ΘΟΥΚ 2.47.2   ἐς τὴν | Ἀττικήν (ἡγεῖτο δὲ Ἀρχίδαμος ὁ Ζευξιδάμου Λακεδαι|μονίων βασιλεύς), καὶ

ΞΕΝ Απομν 1.4.3   Πολύκλειτον, ἐπὶ δὲ ζωγραφίᾳ Ζεῦξιν. | Πότερά σοι δοκοῦσιν οἱ