ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ, ΚΑΤΑ ΜΕΙΔΙΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΚΟΝΔΥΛΟΥ

ΔΗΜ 21.83–94

Συνεχίζοντας την πίστιν του λόγου του, ο Δημοσθένης, επικαλέστηκε τον θρησκευτικό χαρακτήρα των Διονυσίων, κατά τη διάρκεια των οποίων του επιτέθηκε ο Μειδίας, και έδειξε ότι ο κατηγορούμενος με την επίθεση εναντίον του δεν προσέβαλε απλώς έναν ιδιώτη, αλλά και ασέβησε προς τον θεό. Συγκρίνοντας τη συμπεριφορά του κατηγορουμένου με εκείνη που επέδειξαν διάφοροι γνωστοί Αθηναίοι στις μεταξύ τους έριδες, επισήμανε την πρωτοφανή θρασύτητα και αλαζονεία του Μειδία, ενώ στη συνέχεια εξιστόρησε τα γεγονότα που γέννησαν την εχθρότητα του κατηγορουμένου προς αυτόν και κατέληξαν στο βίαιο περιστατικό των Διονυσίων: ο Δημοσθένης είχε πετύχει ερήμην καταδίκη του αντιδίκου του σε δίκη για κακηγορίαν (συκοφαντική δυσφήμηση).