Μτφρ. Α. Τυφλόπουλος – Επιμ. Δ. Ιακώβ. 2006. Στο Ανθολόγιο Αρχαίων Ελληνικών Κειμένων. Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.

Έτσι θα εξετάσετε από κοινού με περισσότερες λεπτομέρειες πόσο σημαντική αρετή είναι η υπακοή στην ισχύουσα νομοθεσία, και πόσο σημαντικό κακό είναι η ανυπακοή σε αυτήν, αν εξετάσετε χωριστά τα ευεργετήματα που απορρέουν από τους νόμους και όσα προκύπτουν εξαιτίας της παρανομίας, αφού τα καταστήσετε εναργή μπροστά στα ίδια σας τα μάτια. Θα ανακαλύψετε, βέβαια, ότι η παρανομία έχει ως αποτέλεσμα την τρέλα, την έλλειψη μέτρου, την απληστία, ενώ οι νόμοι τη σοφία, τη σύνεση και τη δικαιοσύνη. Ασφαλώς, είναι ολοφάνερο· γιατί διαπιστώσαμε ότι καλύτερα διοικούνται οι πόλεις όπου γεννήθηκαν οι καλύτεροι νομοθέτες· διότι οι ασθένειες του σώματος σταματάνε με τις ανακαλύψεις των γιατρών, ενώ την αγριότητα που βρίσκεται στις ψυχές τη διώχνουν οι αποφάσεις των νομοθετών. Γενικά, δεν θα βρούμε τίποτε ούτε σεβαστό ούτε αξιόλογο, το οποίο να μην σχετίζεται με τον νόμο, αφού και όλο το σύμπαν και οι θεοί και οι λεγόμενες εποχές μοιάζει να ελέγχονται από τον νόμο και την τάξη, αν πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στα φαινόμενα. Αφού παρακινήσετε, λοιπόν, ο ένας τον άλλον, Αθηναίοι, ενισχύστε τους νόμους και καταψηφίστε όσους επιλέγουν σκόπιμα να μην δείχνουν σεβασμό στα θεία. Και αν ενεργήσετε έτσι, θα κάνετε ό,τι πρέπει και θα πράξετε όπως πρέπει και θα λάβετε την καλύτερη απόφαση με την ψήφο σας.

Μτφρ. Κ.Θ. Αραπόπουλος. 1962. Δημοσθένους Κατ' Αριστοκράτους (τέλος), Κατ' Αριστογείτονος Α΄–Β΄. Αρχαίον κείμενον, εισαγωγή, μετάφρασις, σημειώσεις. Αθήνα: Πάπυρος.

[25] Ούτω δε με έν βλέμμα και ακριβώς ηθέλετε ίδει πόσον μέγα αγαθόν είναι η υπακοή εις τους νόμους και πόσον μέγα κακόν είναι η καταφρόνησις των νόμων και η ανυπακοή εις αυτούς, εάν εξετάσετε χωριστά και έχετε προ οφθαλμών τα προερχόμενα εκ των νόμων αγαθά και τα εκ της παρανομίας προκύπτοντα αποτελέσματα. Τότε θα εύρετε ότι η μεν τελευταία έχει ως αποτέλεσμα πράξεις μανίας, ακαταστασίας, και τυραννίας, ενώ η υπακοή εις τους νόμους έχει ως αποτέλεσμα έργα σκέψεως, σωφροσύνης και δικαιοσύνης. [26] Και τούτο είναι φανερόν· διότι εκ των πόλεων ηθέλομεν ίδει ότι εκείναι διοικούνται άριστα, εις τας οποίας υπήρξαν άριστοι νομοθέται· διότι τας μεν ασθενείας του σώματος θεραπεύομεν με τας επινοήσεις των ιατρών, τας δε αγριότητας των ψυχών καταστέλλομεν διά της σκέψεως των νομοθετών. Εν γένει δεν θα εύρωμεν τίποτε το σοβαρόν και σεβαστόν, το οποίον δεν μετέχει νόμου. [27] Διότι ολόκληρον το σύμπαν και τα θεία και ό,τι καλούμεν εποχάς του έτους κανονίζονται προφανώς από την τάξιν και τον νόμον, εάν πρέπη να πιστεύσωμεν εις ό,τι βλέπομεν. Αφού λοιπόν, άνδρες Αθηναίοι, προτρέψετε σεις οι ίδιοι τους εαυτούς σας, βοηθήσατε μεν τους νόμους, καταψηφίσατε δε εκείνους που έχουν ως πρόγραμμα την ασέβειαν προς τους θεούς. Και ταύτα εάν πράξετε, θα κάμετε τα πρέποντα και θα ψηφίσετε τα άριστα.