Μτφρ. Α. Τυφλόπουλος – Επιμ. Δ. Ιακώβ. 2006. Στο Ανθολόγιο Αρχαίων Ελληνικών Κειμένων. Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.

Nομίζω ότι έχετε λάβει ορθές αποφάσεις, αφού έχετε συμφιλιωθεί με τους συμπολίτες σας και έχετε προσπαθήσει αφενός να περιορίσετε τον αριθμό των εξορίστων και αφετέρου να αυξήσετε τον αριθμό όσων συμμετέχουν στα δημόσια πράγματα, και αφού έχετε μιμηθεί την πόλη μας στον χειρισμό της εμφύλιας διαμάχης. Kυρίως όμως θα σας επαινούσε κανείς, επειδή αποδώσατε την περιουσία σε όσους επιστρέφουν από την εξορία· γιατί έγινε με κάθε επιθυμητή σαφήνεια φανερό σε όλους ότι δεν τους εκδιώξατε, επειδή επιθυμήσατε τις ξένες περιουσίες αλλά επειδή νοιαστήκατε για την πόλη. Aλλά, βέβαια, ακόμη και αν δεν είχατε λάβει καμιά τέτοια απόφαση ούτε είχατε δεχθεί πίσω στην πόλη κανέναν από τους εξορίστους, η επάνοδος αυτών από την εξορία νομίζω πως είναι προς το συμφέρον σας. Γιατί είναι ντροπή, η πόλη σας που όλοι συμφωνούν ότι έχει μεγάλη παράδοση στις τέχνες και σε αυτήν συμβαίνει να έχουν γεννηθεί οι διαπρεπέστεροι καλλιτέχνες, από αυτή την πόλη να είναι τώρα εξόριστος ο επιφανέστερος από τους σημερινούς κατόχους της καλλιέργειας αυτής, και οι υπόλοιποι Έλληνες, όσους διακρίνονται σε κάτι καλό, ακόμη και αν δεν έχουν κάποια συγγένεια μαζί τους, να τους παραχωρούν πολιτικά δικαιώματα, εσείς, για όσους προοδεύουν μεταξύ των άλλων Eλλήνων, παρότι έχετε κοινή καταγωγή με αυτούς, να δείχνετε αδιαφορία, αν αυτοί μετοικούν σε άλλες πόλεις. Aπορώ όμως πάλι που τόσες πόλεις θεωρούν άξιους μεγάλων ανταμοιβών όσους διακρίνονται στους αθλητικούς αγώνες παρά όσους με σύνεση και φιλοπονία ανακαλύπτουν κάτι χρήσιμο, και δεν αναγνωρίζουν αμέσως ότι οι δυνάμεις που σχετίζονται με τη σωματική δύναμη και την ταχύτητα είναι φυσικό να πεθαίνουν μαζί με το σώμα, ενώ η γνώση δεν παύει ποτέ να ωφελεί όποιον την καλλιεργεί. Aυτά έχοντας κατά νου πρέπει οι συνετοί να θεωρούν σημαντικότερους όσους διοικούν με ωραίο και δίκαιο τρόπο την πόλη τους και να τοποθετούν σε δεύτερη μοίρα όσους μπορούν να συντελέσουν στην καλή φήμη και δόξα της· γιατί όλοι χρησιμοποιούν ως παράδειγμα τέτοιους ανθρώπους και θεωρούν ότι οι υπόλοιποι συμπολίτες τους είναι όμοιοι με αυτούς.

Μτφρ. Κ.Θ. Αραπόπουλος. 1959. Ισοκράτους Επιστολαί. Αρχαίον κείμενον, εισαγωγή, μετάφρασις, σημειώσεις. Αθήνα: Πάπυρος.

Νομίζω δε ότι σεις έχετε σκεφθή καλώς, και διότι είσθε διαλλακτικοί προς τους συμπολίτας σας και διότι προσπαθείτε τους μεν εξορίστους να κάμετε ολιγωτέρους, τους δε συμπολίτας πολλούς και διότι μιμείσθε την πόλιν μας όσον αφορά τας στάσεις. Προ πάντων δε ήθελε τις σας επαινέσει, διότι εις τους επανερχομένους εις την πατρίδα αποδίδετε την περιουσίαν των· διότι δεικνύετε και κάμνετε φανερόν εις όλους, ότι τους εδιώξατε από αυτήν, όχι διότι επεθυμήσατε τα ξένα κτήματα, αλλά διότι εφοβήθητε διά την πόλιν.

Αλλ' όμως, και αν δεν είχετε λάβει ουδεμίαν τοιαύτην απόφασιν και δεν εδέχεσθε κανένα εκ των φυγάδων, σας συμφέρει, τούτους τουλάχιστον να επαναφέρετε. Διότι είναι εντροπή η μεν πόλις να ομολογήται από όλους ότι είναι μουσικωτάτη και ότι εις αυτήν έχουν γεννηθή πλησίον σας οι ονομαστότατοι μουσικοί, ο δε υπερέχων από τους ζώντας νυν ως προς την γνώσιν της επιστήμης ταύτης (της μουσικής) να είναι εξόριστος εκ της τοιαύτης πόλεως, και τους μεν άλλους Έλληνας, οι οποίοι εξέχουν εις κάποιο ωραίον επάγγελμα, έστω και αν δεν έχουν καμμίαν σχέσιν προς σας, να τους κάμνετε πολίτας, εκείνους δε που εκτιμώνται πολύ από τους άλλους Έλληνας και οι οποίοι μετέχουν της αυτής με σας καταγωγής,να ανέχεσθε να κατοικούν ως ξένοι πλησίον άλλων. Εκπλήττομαι δε διά τας πόλεις εκείνας, αι οποίαι κρίνουν αξίους μεγαλυτέρων δωρεών εκείνους που μεταχειρίζονται αυτάς. Ταύτα έχοντες υπ' όψιν πρέπει οι νουν έχοντες να εκτιμώσι πολύ εκείνους που κυβερνούν την πόλιν των δικαίως και καλώς, δεύτερον δε εκείνους οι οποίοι δύνανται να συντελέσουν ώστε να λάβη η πόλις τιμήν και φήμην καλήν· διότι όλοι όσοι μεταχειρίζονται ως δείγμα τους τοιούτους πολίτας, νομίζουν ότι και οι άλλοι συμπολίται των είναι όμοιοι με τούτους.