[2.23.1] Οι Πελοποννήσιοι, βλέποντες ότι οι Αθηναίοι απέφευγαν να εξέλθουν από την πόλιν προς σύναψιν μάχης, εξεκίνησαν από τας Αχαρνάς και ήρχισαν να ερημώνουν μερικούς από τους άλλους δήμους, τους ευρισκομένους μεταξύ Πάρνηθος και Βριλησού (Πεντελικού). Ενώ δ' ευρίσκοντο ακόμη εις την Αττικήν, οι Αθηναίοι απέστειλαν τον στόλον των εκατόν πλοίων, με την εξάρτυσιν του οποίου ενησχολούντο προ πολλού, και χιλίους οπλίτας και τετρακοσίους τοξότας, ως πεζοναύτας, εις περιπολίαν περί την Πελοπόννησον, υπό την αρχηγίαν του Καρκίνου, υιού του Ξενοτίμου, του Πρωτέως, υιού του Επικλέους, και του Σωκράτους, υιού του Αντιγένους. [2.23.3] Οι εν λόγω στρατηγοί, εκπλεύσαντες επί κεφαλής της δυνάμεως αυτής, ήρχισαν την περιπολίαν, ενώ οι Πελοποννήσιοι, αφού παρέμειναν εις την Αττικήν εφ' όσον καιρόν είχαν εφόδια, ανεχώρησαν δια της Βοιωτίας και όχι δια του μέρους, από το οποίον είχαν εισβάλει. Διερχόμενοι δε προ του Ωρωπού, ερήμωσαν την χώραν, την καλουμένην Γραϊκήν, την οποίαν κατέχουν οι Ωρώπιοι, υπήκοοι των Αθηναίων, και φθάσαντες εις την Πελοπόννησον διελύθησαν, καί τα διάφορα αποσπάσματα μετέβησαν έκαστον εις την πόλιν, από την οποίαν κατήγετο.

[2.24.1] Μετά την αναχώρησιν του Πελοποννησιακού στρατού, οι Αθηναίοι εγκατέστησαν κατάγην και κατά θάλασσαν φρουράς, όπου ακριβώς ελογάριαζαν να τας διατηρήσουν καθ' όλην την διάρκειαν του πολέμου. Δια ψηφίσματος, εξ άλλου, του Αθηναϊκού λαού απεφασίσθη ν' αποσύρουν χίλια τάλαντα, από όσα εφυλάσσοντο εις την Ακρόπολιν, και τα θέσουν κατά μέρος, δια να μη τα εξοδεύουν, αλλά ν' αντιμετωπίζουν τας πολεμικάς δαπάνας με τους υπολοίπους πόρους των, και ώρισαν ποινήν θανάτου εναντίον εκείνου που θα εισηγείτο ή θα έθετεν εις ψηφοφορίαν πρότασιν, όπως διαθέση τα χρήματα αυτά δι' άλλον σκοπόν, εκτός μόνον αν επέκειτο εχθρική δια θαλάσσης επιδρομή κατά της πόλεως και υπήρχεν ανάγκη αμύνης εναντίον αυτής. [2.24.2] Μαζύ με τα χρήματα απεφάσισαν επίσης την καθ' έκαστον έτος διατήρησιν χωριστού στόλου, αποτελουμένου από εκατόν τριήρεις, τας αρίστας, εκάστου με τον τριήραρχόν του, χωρίς να επιτρέπεται η χρησιμοποίησις κανενός από τα πλοία αυτά δι' άλλον σκοπόν, παρά μόνον εάν παρουσιάζετο ανάγκη να χρησιμοποιηθούν μαζύ με τα χίλια τάλαντα και προς αντιμετώπισιν του ιδίου κινδύνου.

[2.23.1] Οι Πελοποννήσιοι τότε, μια και δεν έβγαιναν οι Αθηναίοι να τους απαντήσουνε σε μάχη, σήκωσαν το στρατόπεδο από τις Αχαρνές και ρήμαξαν μερικούς άλλους δήμους ανάμεσα στην Πάρνηθα και στο βουνό Βριλησσό. [2.23.2] Ενώ όμως βρίσκονταν ακόμα οι εχτροί στο έδαφός τους, έστειλαν οι Αθηναίοι γύρω στην Πελοπόννησο τα εκατό πολεμικά πλοία που ετοίμαζαν και μ' αυτά χίλιους βαρειά αρματωμένους στρατιώτες, και τετρακόσιους τοξότες με στρατηγούς τον Καρκίνο γιο του Ξενότιμου, τον Πρωτέα γιο του Επικλή και το Σωκράτη γιο του Αντιγένη. [2.23.3] Αυτοί σήκωσαν άγκυρα και ξεκίνησαν, οι Πελοποννήσιοι όμως, αφού έμειναν στην Αττική όσον καιρό βαστούσαν οι προμήθειές τους γύρισαν πίσω μεσ' από τη χώρα των Βοιωτών, όχι από κει που είχαν εισβάλει· και στο δρόμο τους, περνώντας από τον Ωρωπό, λεηλάτησαν την περιοχή που λέγεται Γραϊκήν και που την κυβερνούν οι Ωρόπιοι υπήκοοι των Αθηναίων. Και φτάνοντας στην Πελοπόννησο διαλύθηκαν και πήγαν ο καθένας στον τόπο του.

[2.24.1] Αφού έφυγαν οι εχτροί, οι Αθηναίοι εγκατέστησαν φρουρές και στη στεριά και από τη θάλασσα, όπως έμελλαν να φρουρούν σ' όλη τη διάρκεια του πολέμου τούτου· κι αποφάσισαν να ξεχωρίσουνε χίλια τάλαντα από τα χρήματα που φύλαγαν στην Ακρόπολη, και να τα βάλουνε σε χωριστό λογαριασμό, και να μην τα ξοδέψουν παρά να πολεμήσουν με τα υπόλοιπα. Κι αν κανείς προτείνει ή βάλει σε ψηφοφορία πρόταση ν' αγγίξουν αυτά τα χρήματα, εξόν σε περίσταση που θα 'ρχονταν οι εχτροί από τη θάλασσα με στρατό να κυριέψουν την πόλη και θα ήταν απόλυτη ανάγκη να τα μεταχειριστούν για ν' αμυνθούν, να τιμωρούν αυτόν που το προτείνει με θάνατο. [2.24.2] Και μαζί με τα χρήματα αποφάσισαν να ξεχωρίζουν και να 'χουν σε διαθεσιμότητα κάθε χρόνο εκατό πολεμικά πλοία τα καλύτερ' απ' όλα, και όριζαν πλοιάρχους γι' αυτά, που να μη χρησιμοποιηθούν με κανένα τρόπο σε τίποτ' άλλο, παρά για τον ίδιο κίντυνο όπως και τα χρήματα, αν σταθεί ανάγκη.