Εσείς, λοιπόν, και στις ιδιωτικές και στις δημόσιες υποθέσεις θεωρείτε ότι τα βασανιστήρια είναι η αποδοτικότερη από τις αποδεικτικές μεθόδους, και σε όποια περίπτωση εμπλέκονται τόσο δούλοι όσο και ελεύθεροι, και χρειάζεται να διεξαχθεί έρευνα για να αποκαλυφθεί η αλήθεια, δεν χρησιμοποιείτε τις καταθέσεις των ελευθέρων, αλλά επιδιώκετε να ανακαλύψετε την αλήθεια με βασανιστήρια των δούλων. Kάτι που είναι εύλογο, κύριοι δικαστές· γιατί από τους μάρτυρες φάνηκε ήδη ότι μερικοί δεν κατέθεσαν την αλήθεια· ενώ από όσους έχουν υποστεί βασανιστήρια κανείς ποτέ έως τώρα δεν έχει καταδικαστεί ότι δεν είπε την αλήθεια από τα βασανιστήρια. Αυτός εγκαταλείποντας ό,τι είναι τόσο δίκαιο και παραμερίζοντας τόσο ξεκάθαρες και περίτρανες αποδείξεις, προσάγοντας μάρτυρες τον Άφοβο και τον Τιμοκράτη, από τους οποίους ο ένας θα καταθέσει ότι έδωσε την προίκα και ο άλλος ότι την έλαβε, θα απαιτήσει να γίνει πιστευτός, αφού προσποιηθεί ότι η μεταξύ τους συναλλαγές έγιναν χωρίς μάρτυρες. Tόσο ανόητους σας θεωρεί. Ότι, λοιπόν, ούτε την αλήθεια θα πουν ούτε κάτι που να μοιάζει με την αλήθεια, και από το ότι αρχικά οι ίδιοι συμφώνησαν ότι δεν έδωσαν την προίκα, και από το ότι ξανά ισχυρίζονται χωρίς να έχουν μάρτυρες ότι την έδωσαν, και από το ότι η προθεσμία δεν επιτρέπει να έχουν δοθεί τα χρήματα καθώς η περιουσία βρισκόταν σε εκκρεμότητα, και από όλα τα υπόλοιπα θεωρώ ότι έχει αποδειχθεί επαρκώς.

Εσείς, λοιπόν, και για τις ιδιωτικές και για τις δημόσιες υποθέσεις πιστεύετε ότι τα βασανιστήρια των δούλων είναι η πιο αξιόπιστη αποδεικτική μέθοδος, και όποτε είναι διαθέσιμοι ως μάρτυρες δούλοι και ελεύθεροι πολίτες και πρέπει να διερευνηθεί η αλήθεια της υπόθεσης, δεν χρησιμοποιείτε τις μαρτυρίες των ελεύθερων πολιτών, αλλά ψάχνετε να βρείτε την αλήθεια με βασανιστήρια των δούλων. Και πολύ σωστά, δικαστές· γιατί για τους μάρτυρες έχετε ήδη σχηματίσει την εντύπωση ότι κάποιοι από αυτούς δεν λένε την αλήθεια· για κανέναν όμως από όσους βασανίστηκαν δεν αποδείχτηκε ποτέ ώς τώρα ότι δεν ήταν αληθινά αυτά που είπε μετά τα βασανιστήρια. Ο κατηγορούμενος όμως, αφού απέφυγε μια τόσο δίκαιη αποδεικτική διαδικασία και παρέλειψε τόσο σαφείς και πειστικές αποδείξεις, θα παρουσιάσει ως μάρτυρες τον Άφοβο και τον Τιμοκράτη, για να καταθέσουν ο ένας ότι έδωσε την προίκα κι ο άλλος ότι την πήρε, και θα ζητήσει από σας να τον πιστέψετε, ενώ υποκρίνεται ότι οι μεταξύ τους συναλλαγές έγιναν χωρίς την παρουσία μαρτύρων· τόσο ανόητους σας θεωρεί. Συνεπώς, από το γεγονός ότι αρχικά οι ίδιοι παραδέχτηκαν ότι δεν έδωσαν την προίκα, κι από το ότι στη συνέχεια ισχυρίζονται ότι την κατέβαλαν χωρίς όμως μάρτυρες, κι από το ότι οι ημερομηνίες καθιστούν αδύνατη την καταβολή των χρημάτων, καθώς η περιουσία του Άφοβου ήταν ήδη αντικείμενο δικαστικής διεκδίκησης, κι από όλα τα υπόλοιπα νομίζω ότι έχει αποδειχθεί ικανοποιητικά ότι ούτε την αλήθεια θα πουν, ούτε κάτι που να πλησιάζει την αλήθεια.