Nομίζω, Aθηναίοι, ότι και δίκαιο είναι και προς όφελός σας αφενός να αφήσετε κατά μέρος τις αποδόσεις ευθυνών και την εκτόξευση κατηγοριών, όταν χρειάζεται να αποφασίσετε, και αφετέρου να λέει ο καθένας ό,τι θεωρεί πως είναι το καλύτερο για την παρούσα κατάσταση. Όλοι, βέβαια, γνωρίζουμε ότι κάποιοι ευθύνονται για την άσχημη περίσταση· καθήκον, όμως, αυτού που σας συμβουλεύει είναι ακριβώς να πει με ποιον τρόπο μπορούν να βελτιωθούν τα πράγματα. Eπίσης, εγώ θεωρώ αυστηρούς κατήγορους όσων διαπράττουν αδικίες όχι αυτούς που ερευνούν όσα έχουν συμβεί σε παρόμοιες περιστάσεις κατά το παρελθόν, τη στιγμή που δεν πρόκειται να υποστούν καμιά τιμωρία, αλλά αυτούς που είναι σε θέση να δώσουν μια συμβουλή που θα βελτιώσει την παρούσα κατάσταση· γιατί με τη βοήθεια αυτών θα σας δοθεί η δυνατότητα να τιμωρήσετε με την άνεσή σας εκείνους που ευθύνονται. Όλοι, λοιπόν, οι υπόλοιποι λόγοι θεωρώ ότι δεν σχετίζονται με την ουσία, και θα επιχειρήσω να μιλήσω για αυτά που νομίζω ότι συμβάλλουν σε όσα τώρα εξετάζετε, απαιτώντας μόνο το εξής: αν, παρ' όλα αυτά, σας θυμίσω κάτι από όσα έχουν γίνει, μη θεωρήσετε ότι το λέω με σκοπό να κατηγορήσω κάποιον, αλλά, υποδεικνύοντας τα τότε σφάλματα σας, να εμποδίσω να υποστείτε τα ίδια.

^[1] Και δίκαιον, άνδρες Αθηναίοι, και συμφέρον νομίζω ότι είναι εις σας τας μεν αιτιάσεις και κατηγορίας να παραλείπη τις, οσάκις πρέπει να σκέπτεται, να λέγη δε περί των παρόντων ό,τι έκαστος θεωρεί άριστον. Διότι, ότι μεν τα πράγματα έχουν κακώς, επειδή μερικοί πταίουν διά τούτο, όλοι γνωρίζομεν καλώς, με ποίον δε τρόπον ήθελον δυνηθή αυτά να γίνουν καλύτερα, τούτο είναι έργον του συμβουλεύοντος να είπη. ^[2] Έπειτα εγώ νομίζω ότι και φοβεροί κατήγοροι των αδικούντων δεν είναι εκείνοι οι οποίοι εξετάζουν τας πράξεις εις τοιαύτας περιστάσεις, κατά τας οποίας δεν θα τιμωρηθούν καθόλου οι αδικούντες, αλλ' εκείνοι, οι οποίοι θα δυνηθούν να συμβουλεύσουν τοιούτον τι, διά του οποίου τα παρόντα θα γίνουν καλύτερα· διότι εξ αιτίας τούτων εν καιρώ ειρήνης και εκείνους ηθέλετε δυνηθή να τιμωρήσετε. ^[3] Λοιπόν τους μεν άλλους λόγους θεωρώ περιττούς, εκείνα δε τα οποία νομίζω, ότι θα ήσαν ωφέλιμα εις σας εν σχέσει προς εκείνα περί των οποίων σκέπτεσθε, ταύτα θα προσπαθήσω να σας αναπτύξω, αφού διατυπώσω την εξής μόνον αξίωσιν· αν τυχόν μνημονεύσω κάτι εκ των πεπραγμένων, να μη νομίζετε ότι λέγω ταύτα διά να κατηγορήσω, αλλά ίνα, αφού δείξω εκείνα διά τα οποία τότε διεπράξατε σφάλματα, τώρα σας αποτρέψω από του να πάθετε τα ίδια.