Bλέπω, Aθηναίοι, ότι είναι ολοφάνερο σε όλους και ποιους λόγους θα ακούγατε ευχάριστα και απέναντι σε ποιους δεν διάκεισθε φιλικά· ωστόσο, το να μιλήσει κανείς με τρόπο που θεωρεί ότι θα ευχαριστήσει, νομίζω ότι χαρακτηρίζει όσους θέλουν να παραπλανήσουν, το να υπομείνει όμως, για όσα είναι πεπεισμένος ότι θα ωφελήσουν την πόλη, και να τον αποδοκιμάσουν και ό,τι άλλο θα επιθυμούσατε, κρίνω ότι αποτελεί συμπεριφορά καλοπροαίρετου και δίκαιου πολίτη. Θα ήθελα να ακούσετε με υπομονή τους λόγους και των δύο πλευρών με σκοπό, αν όχι για τίποτε άλλο, εφόσον σας φανεί ότι κάποιος λέει κάτι σωστότερο από όσα προτίθεστε να κάνετε, να το χρησιμοποιήσετε, εφόσον, πάλι, είναι κατώτερος των περιστάσεων και δεν μπορέσει να σας συμβουλεύσει, να φαίνεται ότι υπαίτιος είναι ο ίδιος και όχι εσείς που δεν θέλατε να τον ακούσετε. Eπιπλέον, το κακό που θα πάθετε δεν θα είναι ούτε τόσο δυσάρεστο ούτε τόσο μεγάλο, αν ακούσετε κάποιον να λέει πολλά και ανόητα, όσο αν εμποδίσετε κάποιον που μπορεί να πει κάτι χρήσιμο για την περίσταση. Tο πρώτο που πρέπει να κάνει κανείς όταν εξετάζει με τον σωστό τρόπο όλα τα ζητήματα είναι να μην θεωρεί ότι ξέρει κάτι προτού το μάθει, εφόσον μάλιστα γνωρίζετε καλά ότι πολλές φορές μέχρι τώρα πολλοί άλλαξαν άποψη. Aν, λοιπόν, εσείς τώρα είστε πεπεισμένοι για αυτά, νομίζω ότι θα φανεί εύλογο να υποστηρίξω με συντομία την αντίθετη άποψη και να δοθεί η εντύπωση ότι σας προτείνω τις καλύτερες λύσεις.

^[1] Αντιλαμβάνομαι, άνδρες Αθηναίοι, ότι είναι όλως διόλου φανερόν και ποίους λόγους ηθέλετε ακούσει ευχαρίστως και προς ποίους δεν διάκεισθε ευμενώς· αλλ' όμως το να λέγη τις εκείνα τα οποία νομίζει, ότι θα προκαλέσουν ευχαρίστησιν, νομίζω ότι είναι ίδιον εκείνων που θέλουν να σας εξαπατήσουν εις κάτι, το να τολμά τις όμως να λέγη όσα είναι πεπεισμένος ότι συμφέρουν εις την πόλιν, και αν θορυβηθήτε, και αν έχετε κάποιαν άλλην επιθυμίαν, τούτο νομίζω ότι είναι ίδιον δικαίου και ευνοϊκώς διακειμένου προς την πόλιν. ^[2] Θα επεθύμουν δε, αν όχι διά τίποτε άλλο, δι' εκείνο να έχετε υπομονήν να ακούσετε τους λόγους αμφοτέρων, ίνα, εάν μεν φανή κάποιος, ότι ομιλεί ορθότερον δι' εκείνα, τα οποία σεις μετά ζήλου επιδιώκετε, χρησιμοποιήσετε αυτόν, αν δε υπολειφθή και δεν δυνηθή να σας διαφωτίση, να φαίνεται, ότι έχει πάθει τούτο εξ αιτίας του εαυτού του και ουχί εξ αιτίας σας, οι οποίοι δεν θέλετε να τον ακούσετε. Προσέτι δεν ηθέλετε πάθει ουδέν τόσον δυσάρεστον, εάν ηθέλετε ακούσει από κάποιον πολλάς φλυαρίας, όσον εάν ηθέλετε εμποδίσει κάποιον να ομιλήση, ενώ έχει να είπη κάτι εκ των πρεπόντων. ^[3] Η μεν λοιπόν βάσις τού να δοκιμάζετε ορθώς όλα είναι να μη νομίζετε ότι γνωρίζετε τίποτε προηγουμένως πριν διαφωτισθήτε, και μάλιστα αφού γνωρίζετε ότι πολλοί έως τώρα έχουν μετανοήσει. Αν λοιπόν σεις θα έχετε τώρα πεισθή περί τούτων, νομίζω ότι και εγώ ο ίδιος ευλόγως θα φανώ ότι λέγω κάτι και ότι σας συμβουλεύω τα άριστα.