^[14] Κι αν ακόμα εκείνοι οι Ρόδιοι που τώρα έχουν την εξουσία κρατούσαν την πόλη με τη δική τους δύναμη, ούτε και τότε θα σας συμβούλευα να τους προτιμήσετε για συμμάχους, ακόμη κι αν σας υπόσχονταν ότι θα κάμουν τα πάντα για χάρη σας. Και τούτο, γιατί βλέπω ότι αυτοί, για να καταλύσουν το δημοκρατικό πολίτευμα, πήραν στην αρχή με το μέρος τους μερικούς πολίτες, και όταν το κατόρθωσαν, τους εξόρισαν πάλι. Εκείνοι λοιπόν που δε στάθηκαν πιστοί σε κανένα από τα δύο μέρη δεν πιστεύω ότι μπορούν να γίνουν σταθεροί σύμμαχοι σ' εσάς. ^[15] Όλα αυτά ποτέ δε θα τα έλεγα, αν πίστευα ότι συμφέρουν μόνο στους δημοκρατικούς της Ρόδου. Ούτε εκπρόσωπος των συμφερόντων τους είμαι, ούτε ιδιαίτερος φίλος με κανέναν τους. Ούτε εξάλλου, κι αν ακόμα και τα δύο συνέβαιναν, θα μιλούσα έτσι, αν δεν το θεωρούσα δικό σας συμφέρον, επειδή για τους Ροδίους βέβαια ―αν επιτρέπεται να το πει αυτό εκείνος που συνηγορεί για τη σωτηρία τους― χαίρομαι και εγώ μαζί σας γι' αυτά που έπαθαν. Γιατί με το να αρνηθούν να σας αφήσουν να πάρετε ό,τι σας ανήκε έχουν χάσει την ελευθερία τους, και ενώ ήταν στο χέρι τους να είναι ισότιμοι σύμμαχοι μ' εσάς, που είστε Έλληνες και ανώτεροί τους, έχουν γίνει δούλοι σε βαρβάρους και δούλους, τους οποίους άφησαν να μπουν στις ακροπόλεις τους. ^[16] Σχεδόν θα έλεγα μάλιστα ότι, αν θελήσετε να τους βοηθήσετε, το πάθημά τους θα τους έχει ωφελήσει. Γιατί, ως Ρόδιοι που είναι, δεν ξέρω αν θα ήθελαν ποτέ να σκεφτούν σωστά, εφόσον τα πράγματα τους έρχονταν ευνοϊκά· αφού όμως δοκίμασαν την εμπειρία και διδάχτηκαν ότι η απερισκεψία γίνεται αιτία πολλών κακών σε μία δημοκρατική πολιτεία, ίσως καμιά φορά γίνουν στο μέλλον φρονιμότεροι. Τούτο δεν το θεωρώ μικρή ωφέλεια γι' αυτούς. Έχω λοιπόν τη γνώμη ότι είναι ανάγκη να επιχειρήσετε να σώσετε τους ανθρώπους και να μη μνησικακείτε, κάνοντας τη σκέψη ότι πολλές φορές κι εσείς εξαπατηθήκατε από ανθρώπους με επίβουλα σχέδια, δε θα λέγατε όμως πως είναι δίκαιο να τιμωρηθείτε εσείς για κανένα από τα σφάλματα αυτά.

^[17] Σκεφτείτε όμως και κάτι άλλο, άνδρες Αθηναίοι, ότι πολλές φορές έχετε πολεμήσει και με δημοκρατικά καθεστώτα και με ολιγαρχικά. Αυτό το ξέρετε κι εσείς οι ίδιοι. Για ποιες αιτίες όμως γίνεται ο πόλεμος στη μία ή στην άλλη περίπτωση, αυτό κανείς σας ίσως δεν το εξετάζει. Για ποιο λόγο λοιπόν γίνεται; Με τα δημοκρατικά καθεστώτα πολεμάτε ή για ιδιωτικές διαφορές που δεν μπόρεσαν να επιλυθούν με δημόσια συμφωνία ή για μερίδιο γης ή για συνοριακή διαφορά ή από ανταγωνισμό ή για χάρη της ηγεμονίας. Με τις ολιγαρχίες όμως δεν πολεμάτε για κανέναν από τους λόγους αυτούς, παρά για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και της ελευθερίας. ^[18] Γι' αυτό και δε θα δίσταζα να πω ότι πρέπει να θεωρείτε πως πιο πολύ σας συμφέρει να είναι όλοι οι Έλληνες εχθροί σας και να έχουν δημοκρατικό πολίτευμα, παρά να είναι φίλοι σας και να έχουν ολιγαρχικό καθεστώς. Και τούτο γιατί με ελεύθερους ανθρώπους πιστεύω ότι χωρίς δυσκολία θα μπορούσατε να συνάψετε ειρήνη όποτε θα θέλατε, ενώ με μια ολιγαρχία, ούτε τη φιλία θεωρώ βέβαιη. Δεν είναι δυνατό να έχουν φιλικές διαθέσεις οι ολιγαρχικοί για το λαό, ούτε όσοι επιζητούν να εξουσιάζουν, για εκείνους που έχουν προτιμήσει την ισότητα των δικαιωμάτων.

^[19] Ακόμη μου προκαλεί κατάπληξη το ότι, ενώ οι Χίοι και οι Μυτιληναίοι κυβερνώνται από ολιγαρχίες, και τώρα και οι Ρόδιοι, και σχεδόν θα έλεγα ότι όλος ο κόσμος οδηγείται σ' αυτή τη μορφή δουλείας, κανείς σας δε θεωρεί ότι μαζί τους κινδυνεύει σε κάποιο βαθμό και το δικό μας πολίτευμα ούτε σκέφτεται ότι δεν είναι δυνατό, αν όλες οι πόλεις οργανωθούν ολιγαρχικά, να ανεχτούν σ' εμάς τη δημοκρατία. Γιατί γνωρίζουν πως μόνο εσείς μπορείτε να φέρετε πάλι την ελευθερία. Από όποια πλευρά λοιπόν περιμένουν ότι θα μπορούσαν να πάθουν κακό, αυτήν θα θελήσουν να την καταστρέψουν. ^[20] Επομένως εκείνους που αδικοπραγούν πρέπει να τους θεωρείτε εχθρούς μόνο αυτών που αδικήθηκαν, εκείνους όμως που καταλύουν τα δημοκρατικά πολιτεύματα και τα μεταβάλλουν σε ολιγαρχικά σας συμβουλεύω να τους θεωρείτε κοινούς εχθρούς όλων των ανθρώπων που επιθυμούν την ελευθερία.

^[14] Αλλ' όμως και αν ακόμη οι ισχύοντες τώρα εις την Ρόδον είχον την πόλιν εις την εξουσίαν των διά της ιδίας δυνάμεώς των, δεν θα σας συνεβούλευον να τους λάβετε ως συμμάχους, ακόμη και αν υπισχνούντο ότι θα κάμουν όλα προς χάριν σας. Διότι βλέπω, ότι αυτοί πρώτον μεν διά να καταλύσουν το δημοκρατικόν πολίτευμα έλαβον με το μέρος των μερικούς πολίτας δημοκρατικούς συντηρητικούς, αφού δε κατώρθωσαν τούτο, πάλιν εξεδίωξαν τούτους. Εκείνοι λοιπόν, οι οποίοι δεν εφάνησαν πιστοί ούτε προς τον ένα ούτε προς τον άλλον, νομίζω ότι ουδέ προς σας ήθελον φανή σταθεροί σύμμαχοι. ^[15] Και ταύτα ουδέποτε θα έλεγον, εάν ενόμιζον, ότι ταύτα μόνον εις τους δημοκρατικούς εκ των Ροδίων είναι συμφέροντα· διότι ούτε ως αντιπρόσωπος των Ροδίων ενεργώ ούτε κανείς εξ αυτών μου είναι φίλος. Αλλ' όμως, και αν και αυτά τα δύο συνέβαινον, δεν θα τα έλεγον, εάν δεν ενόμιζον, ότι αυτά συμφέρουν εις σας, διότι βέβαια χαίρουν μαζί σας δι' όσα έχουν συμβή εις τους Ροδίους, εάν επιτρέπεται εις εμέ τον συνηγορούντα υπέρ της σωτηρίας αυτών να ομιλήσω τοιουτοτρόπως. Διότι θελήσαντες να σας στερήσουν εκείνων τα οποία σας ανήκον, έχουν χάσει την ελευθερίαν των, διότι ενώ ήτο εις την εξουσίαν των να είναι σύμμαχοι με ίσους όρους με σας που είσθε Έλληνες και καλύτεροι αυτών, είναι δούλοι βαρβάρων και δούλων, τους οποίους έχουσι δεχθή εις τας ακροπόλεις. ^[16] Πλησιάζω δε να λέγω, εάν σεις θελήσετε να τους βοηθήσετε, ότι η δυστυχία αυτή έχει αποβή προς όφελός των· διότι ευτυχούντες μεν δεν γνωρίζω εάν ποτέ ήθελον φανή σώφρονες, όντες Ρόδιοι, εμπράκτως δε αποκτήσαντες πείραν και διδαχθέντες, ότι η ασύνετος πολιτική γίνεται αιτία πολλών κακών εις τας δημοκρατίας, ίσως, αν έχουν κάποιαν τύχην, ήθελον γίνει σωφρονέστεροι κατά τον υπόλοιπον χρόνον. Τούτο δε δεν νομίζω μικράν ωφέλειαν δι' αυτούς. Λέγω λοιπόν, ότι πρέπει να προσπαθήτε να σώζετε τους άνδρας και να μη μνησικακήτε, ενθυμούμενοι, ότι και σεις πολλάκις έχετε εξαπατηθή από εκείνους οι οποίοι σας επεβουλεύθησαν και όμως ηθέλετε είπει ότι δεν είναι δίκαιον να τιμωρηθούν αυτοί διά τας απάτας ταύτας.

^[17] Προσέξατε όμως και εκείνο, ω άνδρες Αθηναίοι, ότι πολλούς πολέμους σεις έχετε διεξαγάγει και προς δημοκρατίας και προς ολιγαρχίας. Και τούτο μεν γνωρίζετε και σεις οι ίδιοι· αλλά διά ποιαν αιτίαν επολεμήσατε προς ένα έκαστον των δύο τούτων, τούτο ίσως κανείς από σας δεν σκέπτεται· προς μεν τας δημοκρατίας επολεμήσατε ή ένεκα ιδιωτικών συμφερόντων, διότι δεν ηδυνήθησαν να τακτοποιήσουν ταύτα διά κοινής συναινέσεως ή ένεκα μέρους γης ή ένεκα συνόρων ή ένεκα αντιζηλίας ή ηγεμονίας· προς δε τας ολιγαρχίας επολεμήσατε διά κανέν μεν απ' αυτά, αλλά διά την υπεράσπισιν της πολιτείας και της ελευθερίας· ^[18] ώστε εγώ δεν ήθελον διστάσει να είπω, ότι πρέπει να νομίζετε, ότι σας συμφέρει μάλλον να πολεμήτε εναντίον όλων των Ελλήνων εχόντων ως πολίτευμα την δημοκρατίαν, παρά να είναι φίλοι έχοντες ως πολίτευμα την ολιγαρχίαν. Διότι, εάν μεν είναι ελεύθεροι, νομίζω, ότι ουχί δυσκόλως ηθέλετε κάμει ειρήνην, προς εκείνους δε που ολιγαρχούνται ουδέ την φιλίαν νομίζω ασφαλή· διότι δεν είναι δυνατόν να είναι συμπαθείς οι ολίγοι εις τους πολλούς και εκείνοι που ζητούν να άρχουν εις εκείνους που προτιμούν να ζουν εν ισότητι. ^[19] Παραξενεύομαι δε, διότι κανείς από σας δεν νομίζει, ότι, αφού οι Χίοι και οι Μυτιληναίοι έχουν ολιγαρχικόν πολίτευμα και όλαι σχεδόν αι πόλεις πλησιάζουν να περιπέσουν εις την δουλείαν ταύτην, κινδυνεύει μαζί με αυτάς και αυτή η πολιτεία μας και διότι δεν σκέπτεται, ότι, αν γίνη είς ολιγαρχικός σύνδεσμός των πόλεων, ούτος δεν θα αφήση την δημοκρατουμένην πόλιν μας κυρίαν εαυτής. Διότι γνωρίζουν, ότι κανείς άλλος από ημάς δεν αποκαθιστά την ελευθερίαν πανταχού· διά τούτο λοιπόν, αν προσδοκώσι να γίνη κάτι κακόν εις αυτούς, τούτους θα θελήσουν να καταστρέψουν. ^[20] Τους μεν λοιπόν άλλους τους αδικούντας μερικούς απ' αυτούς πρέπει να νομίζωμεν εχθρούς εκείνων οι οποίοι έχουν πάθει κακά, αλλά εκείνους οι οποίοι καταλύουν τα δημοκρατικά πολιτεύματα διά να εγκαθιδρύσουν ολιγαρχικά συμβουλεύω να νομίζετε κοινούς εχθρούς όλων εκείνων που επιθυμούν την ελευθερίαν των.