^[139] Έπειτα δεν πρέπει να παραμελήσωμεν και την άποψιν εκείνων, ότι δηλαδή της μεν αξίας έπρεπε να επιχειρώμεν την εξέτασιν ότε εδώσαμεν την αμοιβήν, ότε ουδείς εκ τούτων αντείπε, μετά δε ταύτα είναι δίκαιον να αφήσετε την δωρεάν, εάν ύστερον δεν επάθετε από αυτούς κανέν κακόν. Εάν δε ούτοι ισχυρισθούν τούτο (διότι να το αποδείξουν δεν ημπορούν), πρέπει να φαίνωνται ότι έχουν τιμωρηθή ευθύς μόλις διέπραξαν το αδίκημα. Εάν δε χωρίς να υπάρχη τοιαύτη περίπτωσις επικυρώσετε τον νόμον, θα φανήτε ότι αφηρέσατε την ατέλειαν από φθόνον, όχι διότι εύρετε αυτούς κακούς. ^[140] Και όλα μεν τα ονείδη πρέπει να αποφεύγετε, άνδρες Αθηναίοι, τούτο δε περισσότερον από όλα. Διατί; Διότι εν γένει ο φθόνος είναι σημείον κακίας και δεν έχει δικαιολογίαν διά την οποίαν ο έχων το πάθος τούτο ήθελε τύχει συγγνώμης. Έπειτα δεν υπάρχει και όνειδος, μακρότερον του οποίου να φαίνεται ότι είναι η πόλις μας, από το να φαίνεται ότι είναι φθονερά, αν και γενικώς αποστρέφεται τα αισχρά. ^[141] Παρατηρήσατε δε πόσον μεγάλαι αποδείξεις υπάρχουν τούτου. Πρώτον μεν μόνοι από όλους τους ανθρώπους θάπτετε δημοσία τους αποθανόντας υπέρ πατρίδος και εκφωνείτε λόγους επιταφίους, διά των οποίων εξυμνείτε τα κατορθώματα εκείνων. Βεβαίως τούτο είναι διαγωγή ανθρώπων εκτιμώντων την αρετήν και μη φθονούντων τους τιμωμένους ένεκα ταύτης. Έπειτα δίδετε καθ' όλον τον χρόνον μεγίστας δωρεάς εις τους νικώντας εις τους γυμνικούς αγώνας, κατά τους οποίους λαμβάνουν ως αμοιβήν στεφάνους, και διά τον λόγον ότι εκ φύσεως ολίγοι μετέχουν τούτων δεν εφθονήσατε τους έχοντας, ουδέ απενείματε κατωτέρας τας τιμάς εξ αιτίας τούτων. Εκτός δε τούτων, τα οποία είναι τοιαύτα, κανείς ποτέ έως τώρα δεν φαίνεται ότι ενίκησε την πόλιν μας διά των ευεργεσιών του. Διότι τόσον πολλάς δωρεάς έχει χορηγήσει, διά των οποίων ανταμείβει τους ευεργέτας της. ^[142] Λοιπόν όλα αυτά, άνδρες Αθηναίοι, είναι δείγματα δικαιοσύνης, αρετής, μεγαλοψυχίας· μη λοιπόν καταστρέψετε τώρα ταύτα, διά τα οποία προ πολλού συνεχώς η πόλις απολαύει καλής φήμης· ούτε, ίνα ο Λεπτίνης ως ιδιώτης βλάψη μερικούς, τους οποίους μισεί, να αφαιρέσετε από την πατρίδα και από σας τους ιδίους την καλήν φήμην, την οποίαν έχετε πάντοτε· ούτε να νομίσετε ότι η δίκη αυτή γίνεται δι' άλλο τι, αλλά διά την υπόληψιν της πατρίδος, αν θα μείνη δηλαδή αύτη ακεραία και ομοία προς την προηγουμένην ή θα αλλοιωθή και θα καταστραφή.

^[139] Έπειτα ούτε από τον ισχυρισμόν εκείνον πρέπει να απομακρυνθώμεν, ότι της μεν αξίας έπρεπε να επιχειρώμεν την εξέτασιν ότε εδώσαμεν, ότε ουδείς εκ τούτων αντείπε, μετά ταύτα δε είναι δίκαιον να αφήσετε την δωρεάν, εάν εφεξής δεν έχετε πάθει κανέν κακό από αυτούς, εάν δε ούτοι θα είπουν τούτο (διότι να το αποδείξουν βέβαια δεν δύνανται) πρέπει να φαίνωνται ότι έχουν τιμωρηθή ευθύς μόλις διέπραξαν τα αδικήματα. Εάν δε κακώς χωρίς να υπάρχη τοιούτος θα καταστήσετε έγκυρον τον νόμον, θα φανήτε ότι αφηρέσατε την ατέλειαν από φθόνον, ουχί διότι εύρετε αυτούς κακούς. ^[140] Και πάντα μεν τα ονείδη εν γένει πρέπει να αποφεύγετε, τούτο δε εξ όλων κατ' εξοχήν, ω άνδρες Αθηναίοι. Διατί; Διότι εν γένει ο φθόνος είναι σημείον διεστραμμένης φύσεως και δεν έχει πρόφασιν, διά την οποίαν ήθελε τύχει συγγνώμης ο έχων το πάθημα τούτο. Έπειτα ούτε υπάρχει όνειδος από το οποίον απώτερον απέχει η πατρίς μας, όσον από το να φαίνεται φθονερά, αν και επίσης απέχει από όλα τα άτοπα. ^[141] Παρατηρήσατε δε πόσαι μεγάλαι αποδείξεις τούτου υπάρχουν. Πρώτον μεν σεις μόνοι εξ όλων των ανθρώπων προς τιμήν τών εν πολέμω αποθανόντων εκφωνείτε δημοσία λόγους επιταφίους, διά των οποίων εξυμνείτε τα έργα των αγαθών ανδρών. Και η διαγωγή αύτη βεβαίως είναι διαγωγή ανθρώπων εκτιμώντων την αρετήν, ουχί φθονούντων τους ένεκα ταύτης τιμωμένους. Έπειτα δίδετε τας μεγίστας καθ' όλον τον χρόνον δωρεάς εις τους νικώντας τους γυμνικούς αγώνας και λαμβάνοντας στεφάνους και διά τον λόγον ότι εκ φύσεως ολίγοι μετέχουσι τούτων δεν εφθονήσατε τους έχοντας, ουδέ απενείματε κατωτέρας τας τιμάς εξ αιτίας τούτων. Εκτός δε τούτων τα οποία είναι τοιαύτα, κανείς ποτέ έως τώρα δεν φαίνεται ότι ενίκησε την πατρίδα ημών διά των ευεργεσιών του. Τοσαύτας υπερβολικάς δωρεάς έχει δείξει, δι' ων ανταμείβει τους ευεργέτας. ^[142] Είναι δε όλα αυτά, ω άνδρες Αθηναίοι, δικαιοσύνης, αρετής, μεγαλοψυχίας δείγματα. Μη λοιπόν, δι' όσα προ πολλού, καθ' όλον τον χρόνον η πατρίς ημών απολαύει δόξης καλής, μη τα καταστρέψετε τώρα. Μηδέ, ίνα ο Λεπτίνης ως ιδιώτης βλάψη μερικούς, τους οποίους αποστρέφεται, αφαιρέσετε παρά της πατρίδος και παρ' υμών την καλήν υπόληψιν της οποίας απολαύετε συνεχώς καθ' όλον τον χρόνον. Μηδέ νομίσετε ότι ο αγών ούτος γίνεται περί άλλου τινός, αλλά περί της υπολήψεως της πατρίδος, ποίον εκ των δύο (θα επικρατήση) πρέπει να μείνη αύτη ακεραία και ομοία με την ανέκαθεν υπάρχουσαν ή θα μεταβληθή ήδη και θα καταστραφή.