Μτφρ. Β.Η. Τσακατίκας. χ.χ. Λόγοι του Δημοσθένη. Γ' Ολυνθιακός, Υπέρ της Ελευθερίας των Ροδίων, Ισοκράτη Επιστολή προς Φίλιππον. Εισαγωγή, μετάφραση, σημειώσεις. Αθήνα: ΟΕΔΒ.

[1] Άνδρες Αθηναίοι, νομίζω πως πρέπει, όταν παίρνετε αποφάσεις για τόσο μεγάλα ζητήματα, να δίνετε απόλυτη ελευθερία λόγου στον καθένα που θέλει να σας συμβουλέψει. Όσο για μένα ποτέ ως τώρα δε θεώρησα δύσκολο να σας υποδείξω ποιο είναι το καλύτερο (αυτό, για να μιλήσω ειλικρινά, όλοι σας μου φαίνεται πως το ξέρετε καλά), αλλά να σας πείσω να το πράξετε· γιατί, όταν κάτι θεωρηθεί σωστό και ψηφιστεί, ακόμα και τότε απέχει τόσο από την εκτέλεση, όσο και πριν αποφασιστεί. [2] Συμβαίνει λοιπόν ένα γεγονός από εκείνα για τα οποία πιστεύω πως χρωστάτε ευγνωμοσύνη στους θεούς: οι άνθρωποι που εδώ και λίγο καιρό από τη θρασύτητά τους πολέμησαν εναντίον σας, τώρα στηρίζουν τις ελπίδες της σωτηρίας τους μόνο σ' εσάς. Και αξίζει να χαρείτε με την τωρινή ευκαιρία· γιατί, αν αποφασίσετε σωστά σ' αυτήν την περίσταση, θα κατορθώσετε να αναιρέσετε έμπρακτα τις συκοφαντίες αυτών που δυσφημούν την πόλη μας και να κερδίσετε συνάμα καλή φήμη.

[3] Μας κατηγόρησαν λοιπόν οι Χίοι, οι Βυζάντιοι και οι Ρόδιοι ότι μηχανορραφούμε εναντίον τους και γι' αυτό οργάνωσαν εναντίον μας αυτόν τον τελευταίο πόλεμο. Θα φανεί όμως καθαρά ότι ο Μαύσωλος, που τους υποκίνησε σ' αυτά και τους έπεισε, με τον ισχυρισμό πως είναι φίλος των Ροδίων, τους έχει στερήσει την ελευθερία τους και ότι οι Χίοι και οι Βυζάντιοι, που παρίσταναν τους συμμάχους, δεν τους βοήθησαν στις κακοτυχίες τους· [4] ενώ εσείς, που σας φοβόνταν, μόνοι από όλους σταθήκατε η αιτία της σωτηρίας τους. Κι όταν όλοι τα δουν αυτά, θα κάνετε τους δημοκρατικούς σε όλες τις πόλεις να θεωρούν τη φιλία σας εγγύηση για την ασφάλειά τους· δε θα μπορούσε να υπάρξει μεγαλύτερο πλεονέκτημα για σας από το να επιτύχετε τη φιλία όλων πρόθυμα και χωρίς υποψία.

Μτφρ. Κ.Θ. Αραπόπουλος & Ν.Γ. Κασιμάκος. [1939] χ.χ. Δημοσθένης. Λόγοι. V, Περί συντάξεως, Περί των συμμοριών, Περί της των Ροδίων Ελευθερίας, Υπέρ Μεγαλοπολιτών, Περί της ατελείας προς Λεπτίνην. Εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια. Αθήνα: Ζαχαρόπουλος.

[1] Νομίζω, ω άνδρες Αθηναίοι, ότι πρέπει, εν ω σκέπτεσθε περί τόσων σοβαρών ζητημάτων, να δίδετε την ελευθερίαν εις έκαστον των συμβουλευόντων να λέγη ό,τι σκέπτεται. Εγώ δε ουδέποτε έως τώρα ενόμισα, ότι είναι δύσκολον να σας αναπτύξω τα άριστα ―διότι διά να ομιλήσω γενικώς όλοι μου φαίνεσθε, ότι γνωρίζετε αυτά―, αλλά δύσκολον εθεώρησα το να σας πείσω να πράττετε ταύτα· διότι, όταν τι αποφασισθή και ψηφισθή, τότε απέχει ίσον της εκτελέσεως, όσον και πριν αποφασισθή.

[2] Συμβαίνει λοιπόν το εξής, διά το οποίον εγώ νομίζω, ότι χρεωστείτε ευγνωμοσύνην εις τους θεούς, το ότι δηλαδή εκείνοι, οι οποίοι ουχί προ πολλού επολέμησαν εναντίον σας εξ αιτίας της αλαζονείας των, τώρα εξαρτούν τας ελπίδας της σωτηρίας των από σας μόνον. Είναι δε άξιον να ευχαριστηθήτε διά την παρουσιαζομένην ευκαιρίαν· διότι θα συμβή εις σας αν σκεφθήτε όσα πρέπει περί αυτής της ευκαιρίας, να διαλύσετε εμπράκτως τας κατηγορίας των διαβαλλόντων την πόλιν ημών και να αποκτήσετε την γενικήν συμπάθειαν.

[3] Διότι κατηγόρησαν μεν ημάς οι Χίοι και οι Βυζάντιοι και οι Ρόδιοι ότι έχομεν απέναντί των εχθρικάς διαθέσεις και διά τούτο από κοινού εκήρυξαν εναντίον μας τον τελευταίον τούτον πόλεμον· θα αποδειχθή δε, ότι ο μεν εισηγηθείς ταύτα και πείσας Μαύσωλος, ο οποίος ισχυρίζεται, ότι είναι φίλος των Ροδίων, ότι έχει αφαιρέσει την ελευθερίαν αυτών, οι δε Χίοι και οι Βυζάντιοι, οι διακηρύξαντες τους εαυτούς των ως συμμάχους ότι δεν τους εβοήθησαν εις τας ατυχίας των· [4] σεις δε τους οποίους εφοβούντο, θα αποδειχθήτε, ότι μόνοι από όλους είσθε αίτιοι της σωτηρίας των. Όταν δε όλοι ίδουν ταύτα, θα έχετε ως αποτέλεσμα το δημοκρατικόν κόμμα εις όλας τας πόλεις να θεωρή την φιλίαν σας ως εχέγγυον της ασφαλείας του· τούτου δε ουδέν αγαθόν ήθελε γίνει εις σας μεγαλύτερον παρά να τυγχάνετε εκ μέρους όλων αυθορμήτως συμπαθείας απηλλαγμένης πάσης υποψίας.