στ.631-640
Κρέων
Γρήγορα θα το ξέρουμε και πιο καλά από μάντηδες.
Παιδί μου δε φαντάζομαι
νά 'ρχεσαι γεμάτος λύσσα για εμένα τον πατέρα σου
και για την αμετάκλητη απόφαση που πήρα
για τη μνηστή σου;
Ή είμαστε πάντα για σένα
οι δικοί σου άνθρωποι
όπως και να τα πολεμάμε;
Αίμων
Πατέρα είμαι δικός σου
και είθε εσύ να με στηρίζεις και να μ' οδηγείς
όταν έχεις γνώμες πολύτιμες.
Και γάμος δε θα αξιωθεί να είναι
πάνω από σένα όταν εσύ με πας σωστά.