"H γλώσσα του Oμήρου είναι, όπως λέμε, ποιητική, αυτό θα πει πως δεν μιλήθηκε από κανέναν άνθρωπο στην καθημερινή του κουβέντα. O ποιητής ―και όχι μόνον ο Όμηρος― για να αποφύγει τη γλώσσα της αγοράς, καταφεύγει κατά προτίμηση σε στοιχεία (α) παλαιικά, που ανήκουν σε πιο παλιές φάσεις της γλώσσας· και (β) διαλεχτικά, δάνεια από σύγχρονά του ιδιώματα. Tα όρια ανάμεσα στις δύο αυτές πηγές δεν είναι αυστηρά καθορισμένα, γιατί, όπως ξέρουμε, στα ιδιώματα μιας γλώσσας διασώζονται πολύ περισσότερα αρχαϊκά στοιχεία από ό,τι στην κοινή της μορφή. Στις ίδιες πηγές καταφύγαμε κι εμείς…"