"Ύστερα από πολλή σκέψη αποφασίσαμε να αντικαταστήσουμε το δαχτυλικό εξάμετρο του Oμήρου με τον νεοελληνικό δεκαεφτασύλλαβο, όπως τον είχε διαπλάσει ο Kαζαντζάκης στη δική του Oδύσσεια (με κάποιες σημαντικές, νομίζουμε, αλλαγές). Στην απόφαση αυτή οδηγήθηκαμε απο τη σκέψη πως ο εξάμετρος, όπως έδειξαν οι έρευνες του K. Meister (Die homerische Kunstsprache, Leipzig 1921 = Darmstadt 1966, σελ. 231εξ.), πρέπει να είναι ξενικής καταγωγής και όχι γνήσιος λαϊκός στίχος, δεν θα ταίριαζε λοιπόν να τον αντιπροσωπεύει στην απόδοση ο κοινός νεοελληνικός δεκαπεντασύλλαβος. … Πριν από τη δική μας λύση, οι μεταφραστές του Oμήρου είχαν χρησιμοποιήσει, εξόν από τον δεκαπεντασύλλαβο (Πολυλάς, Πάλλης, Eφταλιώτης, Σίδερης), τον δαχτυλικό εξάμετρο, χωρίς την παλιά του ποικιλία όμως (Ποριώτης), και τον εντεκασύλλαβο (Σολωμός). Όπως μαθαίνω από ένα άρθρο του Θ. Ξυδή (Nέα Eστία, τεύχ. 1200, 1/7/1977, σελ. 80), τώρα τελευταία έγινε πρόταση ο Όμηρος να αποδοθεί με στίχο ελεύθερο. Φοβούμαι πως μια τέτοια προσπάθεια δεν θα οδηγήσει σε ικανοποιητικά αποτελέσματα…".