Ιωνικά στοιχεία της γλώσσας των ομηρικών επών

H κατάληξη των πρωτοκλίτων θηλυκών σε -η, ακόμη και μετά τα ε, ι, ρ (ὥρη = αττ. ὥρα, βίη = αττ.βία).

H κατάληξη της γενικής ενικού σε -εω των αρσενικών της πρώτης κλίσης (Πηληϊάδεω < Πηλϊάδαο).

Oι ασυναίρετοι τύποι σε -εα, -εο και -εω (γένεα = αττ. γένη, κέατο = αττ.κεῖντο, ἔρχεο = αττ.ἔρχου, πυλέων = αττ.πυλῶν).

H εμφάνιση του -ει- ή του -η- στη θέση του -ε- (ξεῖνος = αττ. ξένος <ξένος· του -ου- ή του -ω- στη θέση του -ο- (μοῦνος = αττ.μόνος < μόνος), Διώνυσος = αττ.Διόνυσος).

H ψίλωση λέξεων, φαινόμενο και της αιολικής διαλέκτου (ἰρός = αττ.ἱερός).

H χρήση του υποθετικού συνδέσμου ἤν, έναντι των ιωνικών-αττικών ἐάν, ἄν.