(Ερωτικός, μετ. 1)

1. Αλλ’ αφού θέλεις να ακούσης τον λόγον, θα σου τον δείξω και θα τον διαβάσω, αλλά πρέπει πρώτον να μάθης με ποίον σκοπόν τον έγραψεν ο συγγραφεύς του. Θέλει μεν βέβαια εκείνος που έγραψε τον λόγον τούτον να επαινή τον Επικράτη, τον οποίον εθεώρει ως τον χαριέστατον από όλους τους ωραίους κατά το σώμα και αγαθούς κατά την ψυχήν νέους που υπάρχουν εις την πόλιν και ότι υπερείχε των συνομηλίκων του μάλλον κατά την σύνεσιν παρά κατά την ωραιότητα. Βλέπων όμως ότι οι πλείστοι των ερωτικών τούτων επαίνων φέρουν αισχύνην μάλλον παρά τιμήν εις εκείνους διά τους οποίους γράφονται, έχει προφυλαχθή διά να μη πάθη τούτο, και γράφει εκείνο που λέγει ότι είναι εσωτερική του πεποίθησις, ότι δηλαδή ένας έντιμος εραστής δεν πράττει ούτε επιζητεί να πράξη κάτι που δεν φέρει τιμήν.