Ο συγγραφέας εξετάζει τη θέση της μετάφρασης στο πλαίσιο της διεθνούς πολιτικής. Θεωρεί ότι η μετάφραση λογοτεχνικών βιβλίων αποτελεί μια "πολιτική πράξη", καθώς για τις ισχυρές χώρες η παρουσία του πολιτιστικού προϊόντος τους στις σφαίρες επιρροής τους είναι συνιστώσα του μακροπρόθεσμου σχεδιασμού της κυριαρχίας τους: «Ο πολιτισμός ως προϊόν έχει σήμερα διαρκώς αυξανόμενη αξία στο χρηματιστήριο του κόσμου και θεωρείται προπαγανδιστικό μέσο και όπλο διείσδυσης». Γι' αυτό και μπορούμε να πούμε ότι σήμερα τα ινστιτούτα μετάφρασης ή εκμάθησης γλωσσών, τα βραβεία μετάφρασης καθώς και οι εκδοτικοί οίκοι (ακόμη και οι πολυεθνικές εταιρίες) εντάσσονται στο μάρκετινγκ του πολιτισμού ή, γενικότερα, ότι η προσέγγιση της μετάφρασης ακολουθεί μεθόδους μάρκετινγκ -υπό την έννοια ότι «το μάρκετινγκ είναι μια συλλογική, ορθολογική και προγραμματισμένη σειρά διαδικασιών, όπου εμπλέκονται θεσμοί, οργανισμοί, υπηρεσίες και άτομα με σαφείς και κατοχυρωμένες αρμοδιότητες».