Κείμενα παράγονται και στον προφορικό λόγο (παραδείγματα 4 και 5) ή με ηλεκτρονικά μέσα (παράδειγμα 6, καθώς και το λήμμα που διαβάζετε αυτή τη στιγμή).
Θα πρέπει να σημειώσουμε τα εξής:
Για αιώνες ολόκληρους κείμενα θεωρούνταν κατεξοχήν όσα είχαν υλική μορφή, δηλαδή τα γραπτά, καθώς αυτά διαρκούσαν στον χρόνο και έτσι ήταν προσιτά σε περισσότερους ανθρώπους.
Ωστόσο,
σημαντικότερο κριτήριο για να θεωρούμε σήμερα μια ενότητα λόγου κείμενο είναι να επιτελεί έναν συγκεκριμένο και αναγνωρίσιμο επικοινωνιακό στόχο
(π.χ. να μεταδίδει τις σκέψεις του/της συγγραφέα/ως στα παραδείγματα 1 και 2, να προειδοποιεί τους/τις οδηγούς στο παράδειγμα 3, να διατηρεί τη φιλική επαφή και να συμβάλλει στην ανταλλαγή νέων στο παράδειγμα 6).
Από την άλλη, η εξέλιξη της τεχνολογίας καθιστά δυνατή την καταγραφή –και άρα εξασφαλίζει την επιβίωση– προφορικών κειμένων που μαγνητοφωνούνται ή βιντεοσκοπούνται.
Ταυτόχρονα, τα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα παρέχουν στους ανθρώπους τη δυνατότητα όχι μόνο να επεξεργάζονται από κοινού ένα κείμενο, αλλά και να το εμπλουτίζουν και να το αναθεωρούν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα (π.χ. μια συζήτηση μεταξύ φίλων στο διαδίκτυο μπορεί να συνεχίζεται για μέρες ή βδομάδες, όπως βλέπουμε στο παράδειγμα 6, ή ένα κείμενο που έχει αποθηκευτεί σε ένα ηλεκτρονικό αρχείο του υπολογιστή μας μπορούμε να το αλλάζουμε συνέχεια προσθέτοντας ή αφαιρώντας πληροφορίες κλπ.).
Συνοψίζοντας:
Τα κείμενα μπορεί να είναι γραπτά, προφορικά ή ηλεκτρονικά.
Τα κείμενα εξυπηρετούν συγκεκριμένες επικοινωνιακές ανάγκες και στόχους των ανθρώπων.
Η παραγωγή ορισμένων κειμενικών ειδών μπορεί να διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα.