Εξώφυλλο

Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές

Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)

17


Δυο φτωχοί. Μη ντραπείς,
Μούσα αρχόντισσα, μη,
τη μοιρόγραφτη ορμή
και το δράμα κι αντάμα
της αγάπης το θάμα
στους ρυθμούς σου να πεις!

Δυο φτωχοί. Μια γυναίκα κι ένας νιος δουλευτής μες στο ρέμα βρέθηκαν μιας ορμής δυνατής.

Στην απόμερη αυλή πόσες νύχτες γιορτάσαν 5 την αγάπη! Χορτάσαν αγκαλιά και φιλί.

Μα ω του νιου ριζικό! Του σπαράζει το τρένο —τί θεριό γαυρισμένο!— 10 το κορμί ερωτικό.

(Και η γυναίκα; φτωχή!) Το κορμί του κομμάτια, και κλεισμένα τα μάτια, και καπνός η ψυχή.

15 Και η γυναίκα; βουβή. Δε θρηνεί, δε στενάζει· το πιστόλι τινάζει τα μυαλά της, και σβει.

Γύρω ο κόσμος; Χαζοί! 20 —Σφιχτοβάσταχτοι ομάδι και στο φως και στον άδη, δε σας θάψαν μαζί!—

Ω! οι τυφλοί και οι πεζοί! —Μα οι νεκροί γίναν ίσκιοι, 25 πάλ’ η αγάπη τούς βρίσκει, πάλ’ η αγάπη τούς ζει.

Στην απόμερη αυλή σιωπή μεσονύχτια. Στης αγάπης τα δίχτυα 30 σπαρταράει το φιλί.

Και ξυπνά το πουλί και τρομάζει. Αγκαλιάζει ο ίσκιος ίσκιον. Ουρλιάζει στην αυλή το σκυλί.

35 Δυο φτωχοί. Μια γυναίκα κι ένας νιος δουλευτής μες στο ρέμα πνιγήκαν μιας ορμής δυνατής.