Εξώφυλλο

Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές

Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Για τη ζωή και το έργο του Το ποιητικό του έργο
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1863-1933)

© (Ατελών ποιημάτων)
Ρενάτα Λαβανίνι, Εκδ. Ίκαρος
Αρχείο Καβάφη (Ίδρυμα Ωνάση)

Εν απογνώσει

Τον έχασ’ εντελώς. Και τώρα πια ζητεί στα χείλη καθενός καινούριου εραστή τα χείλη τα δικά του· στην ένωσι με κάθε καινούριον εραστή ζητεί να πλανηθεί πως είναι ο ίδιος νέος, πως δίδεται σ’ εκείνον.

Τον έχασ’ εντελώς, σαν να μη υπήρχε καν. Γιατί ήθελε — είπ’ εκείνος — ήθελε να σωθεί απ’ την στιγματισμένη, την νοσηρά ηδονή· απ’ την στιγματισμένη, του αίσχους ηδονή. Ήταν καιρός ακόμη — ως είπε — να σωθεί.

Τον έχασ’ εντελώς, σαν να μη υπήρχε καν. Από την φαντασίαν, από τες παραισθήσεις στα χείλη άλλων νέων τα χείλη του ζητεί· γυρεύει να αισθανθεί ξανά τον έρωτά του.

[1923, 1923*]