Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Ο θάνατος της Μακαρίας
Θνήσκειν ἀδελφῶν τῶνδε κἀμαυτῆς ὕπερ. Εὕρημα γάρ τοι μὴ φιλοψυχοῦσ’ ἐγὼ κάλλιστον ηὕρηκ’, εὐκλεῶς λιπεῖν βίον. Ευριπίδης («Ηρακλείδαι», 532 - 534). |
Στης Αθήνας το χώμα ο Δίας ο Αγοραίος βλέπει τα σπλάχνα του Ηρακλή γονατισμένα στον άγγιχτο βωμό του ολάρφανα, έρμα, ξένα· ο Αργίτης φοβερός, ανήμπορο το χρέος. 5 Ψυχοπονετικός ο ρήγας ο Αθηναίος, αλλ’ ω σκληρότατος χρησμός που τρώει τα φρένα! «Από το αίμα σου, ω τρισεύγενη παρθένα, θα νικηθεί ο ανίκητος οχτρός ο νέος!» Κανένας δε σαλεύει, οϊμέ! παντέρμ’ η ορφάνια! 10 Τότε γιομάτη απ’ των ηρώων την περηφάνια, μιας χώρας κι ενός γένους λυτρωτής, ω θεία τρισάξια θυγατέρα του μεγάλου Αλκείδη, φέρνεις τα στήθια στης θυσίας το λεπίδι, και τρισελεύτερη πεθαίνεις, Μακαρία! 1896
|
