Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Η γη
Όπου βρίσκομαι, κι όπου περπατήσω, και αλαφροξυπνημένος την αυγή, και βράδυ με τον κάματο περίσσο, αγάλια αγάλια γέρνω προς τη γη. 5 Πρόσωπο, μάτια, χέρια, στήθος, πόδια, σα βόδια που τα πάνε στη σφαγή, συνοδίτες αργοί σε νεκρού ξόδια… Αγάλια αγάλια γέρνω προς τη γη. Του κάκου πάει στα ύψη ο λογισμός μου, 10 πετούμενο είναι, πολεμάει να βγει πιο πέρα, εκείθε απ’ τη νυχτιά του κόσμου. Αγάλια αγάλια γέρνω προς τη γη. Βαριά σαν από πέτρα ή από χώμα, λαβωμέν’ απ’ αγιάτρευτη πληγή, 15 σοφίες, αγάπες, το φτερό, το σώμα… Αγάλια αγάλια γέρνω προς τη γη. |
