Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
24.
Βούισμα πιο απαλό και από μελισσολόι σε άνθια, θα ήτανε… Σπαράζω και σωπαίνω. Τα παράπονα, ξέσπασμα, δάκρυα, γόοι μέσα μου βουνά κι αγκάθια· τα βουβαίνω. 5 Μυστικό με ζει σ’ άφεγγο ογρό κατώι πρόσωπο που πια δεν κλαίει, απελπισμένο, αλοή, αψηφιά, σαράκι, και με τρώει, κάτι που ιλαρά κοιτώντας με, πεθαίνω θέλει να μου ειπεί, και ω στόμα σφραγισμένο 10 πιο σπαραχτικό και από το μοιρολόι… Δε μπορώ να πω τη θλίψη του, και μένω, κάτου από βαρύ πάτημα δαρτή χλόη. |
