Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Χαιρετισμός της ρίμας
Δε σ’ είδαν αφρογέννητη της Κύπρος τ’ ακρογιάλια, σ’ έπλασε με χρυσό σφυρί σε διαμαντένιο αμόνι Ήφαιστος ξένος· κι ο ποιητής που απάνω σου ξαμώνει δένετ’ από τα μάγια σου κι από τα ροδοκάλια. 5 Μιας ερωμένης λατρευτής τα θερμοπαρακάλια δεν καταφέρνουν όσα εσύ, παράξενο αηδόνι! Το λάλημά σου στη γαλήνη με κατευοδώνει, όταν ουρλιάζουν μέσα μου της έγνοιας τα τσακάλια. Η δύναμή σου τ’ ομορφαίνει ακόμα και το κρίμα, 10 κι η θεία Ιδέα στέκεται σκυφτή κι αυτή αντικρύ σου· της Φαντασίας το καράβι πάει μ’ εσένα πρίμα στα Σολομώντεια τ’ αγαθά, στους θησαυρούς του Κροίσου, Δέομαί σου! Στο χαίρε μου χαϊδευτικά αποκρίσου, μες στις εννιά παλιές δεκάτη νέα Μούσα, ω Ρίμα! 1896
|
