Σε φάγαν οι φασίστες σκύλοι, Ελλάδα, με μάσκα ή χωρίς μάσκα, ξένοι, ντόπιοι. Εσύ ’σουνα, Λαμπράκ’, η αιώνια Ελλάδα, φως, αρετή, παλικαριά και πρώτος!

5 Χρόνια και χρόνια, Μάνα οι δουλεμπόροι σε σούρνανε στη λάσπη και στη νύχτα. Μα στα κόκαλα μέσα των παιδιώ σου λαμπάδιαζεν η πάναγνη τιμή σου.

Τ’ άδικον αίμα του παλικαριού μας 10 κοκκίνισε πελάη, βουνά και κάμπους, ανάστησε τ’ αρχαία σου μεγαλεία, Μάνα - πατρίδα, Μάνα - ελευτερία.

Αθάνατε λαέ, της Ιστορίας εσύ τα περασμένα κι αυριανά! 15 Δεν άφησες τον ήρωα να πεθάνει. Απ’ τον τάφο του η νέα ζωή σου αρχίζει.

Όχι κλάμ’, αναστάσιμες καμπάνες για τη μεγάλη της οργής σου νίκη. Έδειξες στον οχτρό τη δύναμή σου, 20 ξέροντας ποιός και πούθε σε χτυπάει.