Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
[10]
Φεύγω τ’ αλόγου την ορμή και του σπαθιού τον τρόμο. Τ’ ονείρου μάταια πιθυμιά, κι όνειρο αυτή ’ν’ η ίδια! Εγύρισε η παράξενη του κόσμου ταξιδεύτρα, μου ’πε με θείο χαμόγελο βρεμένο μ’ ένα δάκρυ: 5 Κόψ’ το νερό στη μάνα του, μπάσ’ το στο περιβόλι, στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο. |
|
___ |
| στ. 4 |
| μου ’πε με θείο χαμόγελο όπ’ έσταξ’ ένα δάκρυ |
|
στ. 6 |
| στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναστημένο |
| * |
| στο περιβόλι της ψυχής το μοσχοβολισμένο |
