Ζάκυνθος

Ζάκυνθος

Συγκρότηση ενότητας: Κατερίνα Δεμέτη

Το Ενετικό Φρούριο Το Ενετικό Φρούριο

Στη θέση που βρίσκεται σήμερα το Ενετικό Φρούριο Ζακύνθου, υπήρχαν σύμφωνα με γραπτές μαρτυρίες περιηγητών, τα τείχη της αρχαίας Ακρόπολης (Ψωφίδας), που περιέβαλλαν την κορυφή του λόφου.

Οι επαναλαμβανόμενοι μεγάλοι σεισμοί που έπλητταν το νησί κατέστρεφαν και τα οχυρωματικά έργα με συνέπεια να ανακατακευάζονται συχνά.

Η κατασκευή των τειχών και των οχυρώσεων του Φρουρίου, που έχουν διασωθεί ως τις μέρες μας ολοκληρώθηκε το 1646 από Ενετούς μηχανικούς με ντόπιους μαστόρους, με μεγάλη επιμέλεια και ανθεκτικά υλικά όταν proveditor general da mar ήταν ο Io. Bapt. Grimani. Τότε κατασκευάστηκε και ο κύριος λιθόστρωτος δρόμος, που έφτανε μέχρι τον αιγιαλό, η περίφημη Strada Giustiniana, η Σαρτζάδα, όπως καθιερώθηκε τα νεώτερα χρόνια.

Σημαντική επέμβαση για τη συντήρηση και επισκευή των τειχών αλλά και των κτιρίων του Φρουρίου με παράλληλη φροντίδα για το σύστημα ύδρευσης και αποχέτευσης έγινε από τους Άγγλους το 1812, όταν ήταν κυρίαρχοι στο νησί και εγκατέστησαν εκεί τη φρουρά τους. Εξαίρεση από τη φροντίδα τους αυτή αποτέλεσαν οι εκκλησίες, πολλές από τις οποίες μετέτρεψαν σε αποθήκες.

Το 1970-71, η Αρχαιολογική Υπηρεσία πραγματοποίησε στερεωτικές εργασίες σε τμήματα των τειχών και πυλών του Φρουρίου που κινδύνευαν να καταρρεύσουν. Ύστερα από ανασκαφικές εργασίες που άρχισαν το 1984 αποκαλύφθηκαν πολλές εκκλησίες που χρονολογούνται από τον 11ο μέχρι το 18ο αι., άλλα οικοδομήματα, ένα εξαιρετικά επιμελημένο σύστημα συλλογής των ομβρίων υδάτων (αγωγοί, δεξαμενές κλπ.) καθώς και αποχετευτικοί αγωγοί. Κυρίως όμως προέκυψε αρχαιολογικό υλικό που χρονολογείται από την προϊστορική μέχρι τη μεταβυζαντινή εποχή και είναι αυτό που προσδίδει την ιδιαιτερότητα του χώρου. Η ιδιαιτερότητα δηλαδή του Φρουρίου έγκειται στο γεγονός ότι παρουσιάζει μια πολιτιστική ενότητα.

Μετάβαση στο σημείο: Το Ενετικό Φρούριο