Ο Έκτορας νεκρός

[…] κι οι άλλοι ολόγυρα μαζώχτηκαν Αργίτες

και θώρουν του Έχτορα θαμάζοντας το ανάριμμα, το διώμα,

κι ούτ' ένας το κορμί του εζύγωσε χωρίς να το λαβώσει

[…]

Για δες που αγγίζουμε τον Έχτορα και δεν αγριεύει τώρα,

σαν τότε που μας άναβε άσπλαχνα τη φλόγα στ' άρμενά μας!»

Έτσι ο καθείς μιλώντας του 'δινε μια χτυπιά αποδίπλα.

(Όμ. Ιλ., Χ 369-71, 373-6, μετ. Ι. Πολυλάς)