Ιούς έρωτες και πάθη

 

Χο: Στης Ήρας τους ναούς εδώ, στου Άργους τη χώρα,

η Ιώ δε λένε κλειδοκράτισσα πως ήταν;

Βα: Ήτανε βέβαια, κι όλοι αυτό το λόγο ξέρουν.

Χο: Μήπως ακόμα έχουν να πουν και πως την πήρε

ο Δίας, κόρη αυτή θνητή, στην αγκαλιά του;

Βα: Κι οι αγάπες των κρυφές δε μείνανε απ' την Ήρα.

Χο: Και πώς των δυο θεών η αμάχη επήρε τέλος;

Βα: Την κόρη η αργεία θεά την έκανε αγελάδα.

Χο: Κι ο Δίας δεν την πλησίασε κι έτσι αλλαγμένη;

Βα: Λέγουν· αφού μορφή βαρβάτου επήρε ταύρου.

Χο: Τι λοιπόν τότε η δυνατή του Δία γυναίκα;

Βα: Φυλάχτορα της έβαλε που τα 'βλεπε όλα.

Χο: Ποιο γελαδάρη λες, αυτόν πο' βλεπε ολούθε;

Βα: Το γιο της γης, που σκότωσε ο Ερμής· τον Άργο.

Χο: Τι άλλο κακό στην άμοιρη έδωσε αγελάδα;

Βα: Τη μύγα που κινά τα βόδια σ' άγριο δρόμο.

Χο: Οίστρο τη μύγα αυτή τη λεν κάτω στο Νείλο.

Βα: Κι έτσι απ' τη χώρα σε μακρούς τη βάζει δρόμους.

Χο: Σύμφωνα κι όλα αυτά μ' όσα εγώ ξέρω μου είπες.

Βα: Τέλος λοιπόν στον Κάνωβο ήρθε και στη Μέμφη.

Χο: Κι ο Δίας φυτεύει τη γενιά της με άγγιγμά του.

Βα: Και ποιο Διογέννητο απ' αυτήν μοσκάρι εβγήκε;

(Αισχ., Ικ. 291-315, μετ. Ι. Γρυπάρης)