Εξώφυλλο

Αριάδνη

Μορφές και Θέματα της Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας

της Δήμητρας Μήττα

Εισαγωγή

    Στέκανε εκεί και τα γοργόποδα άλογα του βλοσυρού του Άρη,

    χρυσά, εκεί κι ο ίδιος ο λαφυροφόρος ολέθριος Άρης:

    κοντάρι στα χέρια του βαστούσε και στους πεζομάχους θάρρος έδινε,

    κόκκινος απ' τα αίματα σαν να φόνευε ζωντανούς,

    μέσα σε δίφρο ανεβασμένος. Δίπλα του έστεκαν ο Δείμος και ο Φόβος,

    ποθώντας στη μάχη να χωθούνε των ανθρώπων.

    (Ησίοδος, Η ασπίδα του Ηρακλή, στ. 191-196)

     

    Ο Άρης (ή Άρες και Άρευς) ανήκει στο δωδεκάθεο των μεγάλων θεών του Ολύμπου, δεύτερης γενιάς Ολύμπιος θεός [Γεν. Πίν. 1, Γεν. Πίν. 2], το όνομα του οποίου αναγνωρίστηκε σε πινακίδες της Γραμμικής Β' από την Πύλο, όπως και το άλλο όνομά του ή η επωνυμία του Ενυάλιος. Ο μοναχογιός του Δία και της Ήρας, αδελφός της Ήβης και της Ειλείθυιας, που σε αντίθεση με τον πολεμοχαρή και κύριο θεό του πολέμου αδελφό τους ήταν δευτερεύουσες θεότητες, γεννήθηκε στη Θράκη, απ' όπου είναι πιθανό ότι προερχόταν η λατρεία του και από εκεί εξαπλώθηκε στην υπόλοιπη Ελλάδα. Εξάλλου, στη Θράκη κατέφυγε μετά την παρασυζυγική σχέση του με την Αφροδίτη.