[8.1] Επειδή οι Αθηναίοι είχαν κουραστεί ύστερα από έναν μακροχρόνιο και δύσκολο πόλεμο με τους Μεγαρείς για τη Σαλαμίνα, θέσπισαν νόμο που απαγόρευε να κάνει κανείς γραπτή ή προφορική πρόταση ότι πρέπει η πόλη να διεκδικήσει ξανά τη Σαλαμίνα, αλλιώς να τιμωρηθεί με θάνατο. Μην αντέχοντας ο Σόλων αυτή την ντροπή και βλέποντας πολλούς νέους να χρειάζονται αφορμή για τον πόλεμο, αλλά να μην έχουν το θάρρος να τον αρχίσουν οι ίδιοι εξαιτίας του νόμου, έκανε τον τρελό και άφησε να διαρρεύσει η είδηση στην πόλη από τους δικούς του ότι βρίσκεται σε κατάσταση παραφροσύνης. Έγραψε κρυφά ελεγείες, τις μελέτησε καλά ώστε να τις αποστηθίσει και έτρεξε ξαφνικά στην αγορά φορώντας σκούφο στο κεφάλι. [8.2] Και όταν μαζεύτηκε κόσμος πολύς, ανέβηκε στο βήμα του κήρυκα και τραγούδησε όλη την ελεγεία, που αρχίζει ως εξής:
Ήρθα με δική μου πρωτοβουλία ως κήρυκας
από την αγαπημένη Σαλαμίνα,
για να πω ωραίο τραγούδι που το έκανα
αντί να αγορεύσω.
Το ποίημα αυτό φέρει τον τίτλο Σαλαμίς και αποτελείται από εκατό στίχους φτιαγμένους με πολλή χάρη. [8.3] Τότε, αφού τραγούδησε ο Σόλων την ελεγεία και οι φίλοι του ξέσπασαν σε επιδοκιμασίες και περισσότερο από όλους ο Πεισίστρατος ήταν εκείνος που παρακινούσε και ξεσήκωνε τους πολίτες να ακούσουν τον ρήτορα, οι Αθηναίοι κατάργησαν τον νόμο και ξανάπιασαν τον πόλεμο με αρχηγό τον Σόλωνα. [8.4] Σύμφωνα λοιπόν με τα όσα λέει ο λαός, όταν ο Σόλων πήγε με τον Πεισίστρατο στην Κωλιάδα βρήκε εκεί όλες τις γυναίκες να προσφέρουν την καθιερωμένη από παλιά θυσία στη θεά Δήμητρα. Έστειλε τότε έναν έμπιστό του άνθρωπο στη Σαλαμίνα, προσποιούμενο τον αυτόμολο, για να προτρέψει τους Μεγαρείς, εάν ήθελαν να πιάσουν τις πρώτες τη τάξει γυναίκες της Αθήνας, να πλεύσουν μαζί του στην Κωλιάδα το συντομότερο δυνατό. [8.5] Καθώς οι Μεγαρείς τον πίστεψαν, έστειλαν προς τα εκεί οπλισμένους άνδρες. Όταν ο Σόλων είδε να εξορμά από το νησί ένα καράβι, έδωσε εντολή στις γυναίκες να φύγουν· στη συνέχεια έντυσε τους πιο νέους από τους άνδρες του, όσους δεν είχαν βγάλει ακόμη γένια, με τα φορέματα, τις κορδέλες και τα σανδάλια των γυναικών και τους πρόσταξε να παίζουν και να χορεύουν κοντά στη θάλασσα έχοντας κρυμμένα εγχειρίδια, ώσπου να βγουν οι εχθροί από το πλοίο αφήνοντάς το εύκολη λεία. [8.6] Καθώς λοιπόν αυτά εξελισσόταν όπως τα είχε ορίσει ο Σόλων, οι Μεγαρείς παρασυρμένοι από το θέαμα πλησίασαν κοντά στην ακτή και άρχισαν να πηδούν από το πλοίο συναγωνιζόμενοι μεταξύ τους ποιός να βγει πρώτος, σαν να επρόκειτο να ριχτούν σε γυναίκες· το αποτέλεσμα ήταν να μη γλιτώσει κανένας, αλλά να χαθούν όλοι και έτσι να πλεύσουν οι Αθηναίοι αμέσως και να καταλάβουν το νησί.