Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ

Βίων πρᾶσις (22-23)


ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ
[22] Ὢ τῆς ἀγχινοίας· τί δὲ ἄλλο μάλιστα φὴς εἰδέναι;
ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ
Τὰς τῶν λόγων πλεκτάνας αἷς συμποδίζω τοὺς προσομιλοῦντας καὶ ἀποφράττω καὶ σιωπᾶν ποιῶ, φιμὸν ἀτεχνῶς αὐτοῖς περιτιθείς· ὄνομα δὲ τῇ δυνάμει ταύτῃ ὁ ἀοίδιμος συλλογισμός.
ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ
Ἡράκλεις, ἄμαχόν τινα καὶ βίαιον λέγεις.
ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ
Σκόπει γοῦν· ἔστι σοι παιδίον;
ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ
Τί μήν;
ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ
Τοῦτο ἤν πως κροκόδειλος ἁρπάσῃ πλησίον τοῦ ποταμοῦ πλαζόμενον εὑρών, κᾆτά σοι ἀποδώσειν ὑπισχνῆται αὐτό, ἢν εἴπῃς τἀληθὲς ὅ τι δέδοκται αὐτῷ περὶ τῆς ἀποδόσεως τοῦ βρέφους, τί φήσεις αὐτὸν ἐγνωκέναι;
ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ
Δυσαπόκριτον ἐρωτᾷς. ἀπορῶ γὰρ ὁπότερον εἰπὼν ἀπολάβοιμι. ἀλλὰ σὺ πρὸς Διὸς ἀποκρινάμενος ἀνάσωσαί μοι τὸ παιδίον, μὴ καὶ φθάσῃ αὐτὸ καταπιών.
ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ
Θάρρει· καὶ ἄλλα γάρ σε διδάξομαι θαυμασιώτερα.
ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ
Τὰ ποῖα;
ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ
Τὸν θερίζοντα καὶ τὸν κυριεύοντα καὶ ἐπὶ πᾶσι τὴν Ἠλέκτραν καὶ τὸν ἐγκεκαλυμμένον.
ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ
Τίνα τοῦτον τὸν ἐγκεκαλυμμένον ἢ τίνα τὴν Ἠλέκτραν λέγεις;
ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ
Ἠλέκτραν μὲν ἐκείνην τὴν πάνυ, τὴν Ἀγαμέμνονος, ἣ τὰ αὐτὰ οἶδέ τε ἅμα καὶ οὐκ οἶδε· παρεστῶτος γὰρ αὐτῇ τοῦ Ὀρέστου ἔτι ἀγνῶτος οἶδε μὲν Ὀρέστην, ὅτι ἀδελφὸς αὐτῆς, ὅτι δὲ οὗτος Ὀρέστης ἀγνοεῖ. τὸν δ᾽ αὖ ἐγκεκαλυμμένον καὶ πάνυ θαυμαστὸν ἀκούσῃ λόγον· ἀπόκριναι γάρ μοι, τὸν πατέρα οἶσθα τὸν σεαυτοῦ;
ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ
Ναί.
ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ
Τί οὖν; ἤν σοι παραστήσας τινὰ ἐγκεκαλυμμένον ἔρωμαι, τοῦτον οἶσθα; τί φήσεις;
ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ
Δηλαδὴ ἀγνοεῖν.
ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ
[23] Ἀλλὰ μὴν αὐτὸς οὗτος ἦν ὁ πατὴρ ὁ σός· ὥστε εἰ τοῦτον ἀγνοεῖς, δῆλος εἶ τὸν πατέρα τὸν σὸν ἀγνοῶν.
ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ
Οὐ μὲν οὖν· ἀλλ᾽ ἀποκαλύψας αὐτὸν εἴσομαι τὴν ἀλήθειαν. ὅμως δ᾽ οὖν τί σοι τῆς σοφίας τὸ τέλος, ἢ τί πράξεις πρὸς τὸ ἀκρότατον τῆς ἀρετῆς ἀφικόμενος;
ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ
Περὶ τὰ πρῶτα κατὰ φύσιν τότε γενήσομαι, λέγω δὲ πλοῦτον, ὑγίειαν καὶ τὰ τοιαῦτα. πρότερον δὲ ἀνάγκη πολλὰ προπονῆσαι λεπτογράφοις βιβλίοις παραθήγοντα τὴν ὄψιν καὶ σχόλια συναγείροντα καὶ σολοικισμῶν ἐμπιπλάμενον καὶ ἀτόπων ῥημάτων· καὶ τὸ κεφάλαιον, οὐ θέμις γενέσθαι σοφόν, ἢν μὴ τρὶς ἐφεξῆς τοῦ ἐλλεβόρου πίῃς.
ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ
Γενναῖά σου ταῦτα καὶ δεινῶς ἀνδρικά. τὸ δὲ Γνίφωνα εἶναι καὶ τοκογλύφον —καὶ γὰρ τάδε ὁρῶ σοι προσόντα— τί φῶμεν, ἀνδρὸς ἤδη πεπωκότος τὸν ἐλλέβορον καὶ τελείου πρὸς ἀρετήν;
ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ
Ναί· μόνῳ γοῦν τὸ δανείζειν πρέποι ἂν τῷ σοφῷ· ἐπεὶ γὰρ ἴδιον αὐτοῦ συλλογίζεσθαι, τὸ δανείζειν δὲ καὶ λογίζεσθαι τοὺς τόκους πλησίον εἶναι δοκεῖ τῷ συλλογίζεσθαι, μόνου ἂν εἴη τοῦ σπουδαίου καθάπερ ἐκεῖνο καὶ τοῦτο, καὶ οὐ μόνον γε ἁπλοῦς, ὥσπερ οἱ ἄλλοι, τοὺς τόκους, ἀλλὰ καὶ τούτων ἑτέρους τόκους λαμβάνειν· ἢ γὰρ ἀγνοεῖς ὅτι τῶν τόκων οἱ μέν εἰσι πρῶτοί τινες, οἱ δὲ δεύτεροι, καθάπερ αὐτῶν ἐκείνων ἀπόγονοι; ὁρᾷς δὲ δὴ καὶ τὸν συλλογισμὸν ὁποῖά φησιν· εἰ τὸν πρῶτον τόκον λήψεται, λήψεται καὶ τὸν δεύτερον· ἀλλὰ μὴν τὸν πρῶτον λήψεται, λήψεται ἄρα καὶ τὸν δεύτερον.


ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ
[22] Πω πω, τί εξυπνάδα! Και τί άλλο ισχυρίζεσαι πως γνωρίζεις καλύτερα;
ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ
Τους περίπλοκους λόγους, με τους οποίους ακινητοποιώ τους συνομιλητές μου και τους αποστομώνω και τους κάνω να σωπάσουνε, βάζοντάς τους πραγματικά φίμωτρο. Και το όνομα της δύναμής μου αυτής είναι ο ξακουστός «συλλογισμός».
ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ
Ηρακλή μου, μιλάς για κάποιον ακαταμάχητο και βίαιο.
ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ
Δώσε λοιπόν προσοχή. Έχεις παιδί;
ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ
Και λοιπόν;
ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ
Αυτό, αν το αρπάξει ένας κροκόδειλος, βρίσκοντάς το να τριγυρνάει κοντά στο ποτάμι, κι έπειτα υπόσχεται να σου το επιστρέψει, αν του πεις πραγματικά τί έχει αποφασίσει για την επιστροφή του μωρού, τί απόφαση θα του πεις πως έχει πάρει;
ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ
Δύσκολη η απάντηση στην ερώτησή σου. Αναρωτιέμαι με ποιά από τις δύο πιθανές απαντήσεις θα μπορούσα να το πάρω πίσω. Αλλά, για όνομα του Δία, απάντησε εσύ, και σώσε το παιδί μου, μήπως και προλάβει να το καταπιεί.
ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ
Μη φοβάσαι. Θα σε διδάξω και άλλα ακόμη πιο αξιοθαύμαστα.
ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ
Τί λογής, δηλαδή;
ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ
Αυτόν που «θερίζει» και αυτόν που «κυριεύει», και επιπλέον την «Ηλέκτρα» και τον «σκεπασμένο με κάλυμμα».
ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ
Ποιός είναι αυτός ο «σκεπασμένος με κάλυμμα» που λες, και ποιά η «Ηλέκτρα»;
ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ
Η «Ηλέκτρα» είναι εκείνη η περίφημη, η κόρη του Αγαμέμνονα, η οποία τα ίδια πράγματα συγχρόνως και τα γνωρίζει και δεν τα γνωρίζει: Ενώ στέκεται μπροστά της ο Ορέστης, τον οποίο δεν έχει αναγνωρίσει ακόμη, και ο οποίος της φέρνει τάχα τα οστά του Ορέστη, από τη μια γνωρίζει τον Ορέστη, ότι είναι αδελφός της, από την άλλη όμως αγνοεί ότι εκείνος είναι ο Ορέστης. Όσο για τον «σκεπασμένο με κάλυμμα» θα ακούσεις έναν εξαιρετικά αξιοθαύμαστο λόγο. Απάντησέ μου, τον πατέρα τον δικό σου τον γνωρίζεις;
ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ
Ναι.
ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ
Τί λοιπόν; Αν σου παρουσιάσω κάποιον σκεπασμένο με κάλυμμα και σε ρωτήσω «αυτόν τον γνωρίζεις;», τί θα μου πεις;
ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ
Φυσικά, ότι δεν τον γνωρίζω.
ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ
[23] Κι όμως αυτός ο ίδιος ήταν ο πατέρας ο δικός σου. Συνεπώς, αν δεν γνωρίζεις αυτόν, είναι φανερό ότι δεν γνωρίζεις τον πατέρα σου.
ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ
Όχι βέβαια· αντίθετα, θα τον ξεσκεπάσω και θα μάθω την αλήθεια. Ποιά όμως είναι η τελική επιδίωξη της σοφίας σου, και τί θα κάνεις όταν φτάσεις στο αποκορύφωμα της αρετής;
ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ
Θα ασχοληθώ τότε με τα πιο σημαντικά πράγματα που βρίσκονται σε αρμονία με τη φύση, εννοώ τον πλούτο, την υγεία και τα παρόμοια. Προηγουμένως όμως είναι ανάγκη να κοπιάσω πολύ, οξύνοντας την όρασή μου με πυκνογραμμένα βιβλία και συγκεντρώνοντας σχόλια και γεμίζοντας από σολοικισμούς και αλλόκοτες λέξεις. Και για να συνοψίσω, δεν είναι θεμιτό να γίνεις σοφός, αν δεν πιεις αλλεπάλληλα τρεις φορές τον ελλέβορο.
ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ
Αυτά που λες δείχνουν αρχοντιά και εξαιρετική ανδροπρέπεια. Για το γεγονός όμως ότι είσαι Γνίφωνας και τοκογλύφος —γιατί βλέπω πως έχεις κι αυτά τα χαρακτηριστικά— τί να πούμε, για έναν άνδρα που ήδη έχει πιει τον ελλέβορο κι έχει φτάσει στην τελειότητα της αρετής;
ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ
Ναι· ασφαλώς μόνο στον σοφό θα ταίριαζε το να δανείζει. Δηλαδή, επειδή το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι ο συλλογισμός, και ο δανεισμός και ο λογαριασμός των τόκων είναι παραπλήσια με τον συλλογισμό, μόνο ο «ενάρετος» θα ήταν κατάλληλος και για τον δεύτερο, όπως και για τον πρώτο, και θα μπορούσε να εισπράττει όχι μόνο απλούς τόκους, όπως οι άλλοι, αλλά επιπλέον και άλλους τόκους των τόκων. Ή μήπως δεν γνωρίζεις ότι από τους τόκους άλλοι είναι πρώτοι και άλλοι δεύτεροι, σαν να είναι γέννημα εκείνων ακριβώς των πρώτων; Βλέπεις επίσης τί λέει και ο συλλογισμός: «Αν πάρει τον πρώτο τόκο, θα πάρει και τον δεύτερο· ασφαλώς όμως θα πάρει τον πρώτο· συνεπώς και τον δεύτερο».