Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ

Κατὰ Μειδίου (21) (77-82)


[77] Οἶμαι τοίνυν τινὰς ὑμῶν, ὦ ἄνδρες δικασταί, ποθεῖν ἀκοῦσαι τὴν ἔχθραν, ἥτις ἦν ἡμῖν πρὸς ἀλλήλους· νομίζειν γὰρ οὐδέν᾽ ἂν ἀνθρώπων οὕτως ἀσελγῶς καὶ βιαίως οὐδενὶ τῶν πολιτῶν χρήσασθαι, μὴ μεγάλου τινὸς ὄντος ὃ αὐτῷ προωφείλετο. βούλομαι δὴ καὶ περὶ ταύτης ὑμῖν ἐξ ἀρχῆς εἰπεῖν καὶ διηγήσασθαι, ἵν᾽ εἰδῆθ᾽ ὅτι καὶ τούτων ὀφείλων δίκην φανήσεται. ἔσται δὲ βραχὺς περὶ αὐτῶν ὁ λόγος, κἂν ἄνωθεν ἄρχεσθαι δοκῶ. [78] ἡνίκα τὰς δίκας ἔλαχον τῶν πατρῴων τοῖς ἐπιτρόποις, μειρακύλλιον ὢν κομιδῇ καὶ τοῦτον οὐδ᾽ εἰ γέγον᾽ εἰδὼς οὐδὲ γιγνώσκων ὡς μηδὲ νῦν ὤφελον, τότε μοι μελλουσῶν εἰσιέναι τῶν δικῶν εἰς ἡμέραν ὡσπερεὶ τετάρτην ἢ πέμπτην εἰσεπήδησαν ἁδελφὸς ὁ τούτου καὶ οὗτος εἰς τὴν οἰκίαν ἀντιδιδόντες τριηραρχίαν. τοὔνομα μὲν δὴ παρέσχεν ἐκεῖνος, καὶ ἦν ὁ ἀντιδιδοὺς Θρασύλοχος· τὰ δ᾽ ἔργα πάντ᾽ ἦν καὶ τὰ πραττόμενα ὑπὸ τούτου. [79] καὶ πρῶτον μὲν κατέσχισαν τὰς θύρας τῶν οἰκημάτων, ὡς αὐτῶν ἤδη γιγνομένας κατὰ τὴν ἀντίδοσιν· εἶτα τῆς ἀδελφῆς, ἔτ᾽ ἔνδον [οὔσης] τότε καὶ παιδὸς οὔσης κόρης, ἐναντίον ἐφθέγγοντ᾽ αἰσχρὰ καὶ τοιαῦθ᾽ οἷ᾽ ἂν ἄνθρωποι τοιοῦτοι φθέγξαιντο (οὐ γὰρ ἔγωγε προαχθείην ἂν εἰπεῖν πρὸς ὑμᾶς τῶν τότε ῥηθέντων οὐδέν), καὶ τὴν μητέρα κἀμὲ καὶ πάντας ἡμᾶς ῥητὰ καὶ ἄρρητα κάκ᾽ ἐξεῖπον· ὃ δ᾽ οὖν δεινότατον καὶ οὐ λόγος, ἀλλ᾽ ἔργον ἤδη· τὰς δίκας ὡς αὐτῶν οὔσας ἀφίεσαν τοῖς ἐπιτρόποις. [80] καὶ ταῦτ᾽ ἐστὶ μὲν παλαιά, ὅμως δέ τινας μνημονεύειν ὑμῶν οἴομαι· ὅλη γὰρ ἡ πόλις τὴν ἀντίδοσιν καὶ τὴν ἐπιβουλὴν τότε ταύτην καὶ τὴν ἀσέλγειαν ᾔσθετο. κἀγὼ τότε παντάπασιν ἔρημος ὢν καὶ νέος κομιδῇ, ἵνα μὴ τῶν παρὰ τοῖς ἐπιτρόποις ἀποστερηθείην, οὐχ ὅσ᾽ ἐδυνήθην ἀνακομίσασθαι προσδοκῶν εἰσπράξειν, ἀλλ᾽ ὅσων ἐμαυτῷ συνῄδειν ἀπεστερημένῳ, δίδωμ᾽ εἴκοσι μνᾶς τούτοις, ὅσου τὴν τριηραρχίαν ἦσαν μεμισθωκότες. τὰ μὲν δὴ τόθ᾽ ὑβρίσματα τούτων εἰς ἐμὲ ταῦτ᾽ ἐστίν. [81] δίκην δὲ τούτῳ λαχὼν ὕστερον τῆς κακηγορίας εἷλον ἐρήμην· οὐ γὰρ ἀπήντα. λαβὼν δ᾽ ὑπερήμερον καὶ ἔχων, οὐδενὸς ἡψάμην πώποτε τῶν τούτου, ἀλλὰ λαχὼν ἐξούλης πάλιν οὐδέπω καὶ τήμερον εἰσελθεῖν δεδύνημαι· τοσαύτας τέχνας καὶ σκήψεις οὗτος εὑρίσκων ἐκκρούει. κἀγὼ μὲν οὕτως εὐλαβῶς τῇ δίκῃ, τοῖς νόμοις ἅπαντα πράττειν ἀξιῶ· ὁ δ᾽, ὡς ὑμεῖς ἀκούετε, ἀσελγῶς οὐ μόνον εἰς ἐμὲ καὶ τοὺς ἐμοὺς ᾤετο δεῖν ὑβρίζειν, ἀλλὰ καὶ εἰς τοὺς φυλέτας δι᾽ ἐμέ. [82] ὡς οὖν ταῦτ᾽ ἀληθῆ λέγω, κάλει μοι τούτων τοὺς μάρτυρας, ἵν᾽ εἰδῆθ᾽ ὅτι, πρὶν κατὰ τοὺς νόμους δίκην ὧν πρότερον ἠδικήθην λαβεῖν, πάλιν τοιαῦθ᾽ οἷ᾽ ἀκηκόαθ᾽ ὕβρισμαι.

ΜΑΡΤΥΡΙΑ.
[Καλλισθένης Σφήττιος, Διόγνητος Θορίκιος, Μνησίθεος Ἀλωπεκῆθεν, οἴδαμεν Δημοσθένην, ᾧ μαρτυροῦμεν, κρίσιν λελογχότα Μειδίᾳ ἐξούλης, τῷ καὶ νῦν ὑπ᾽ αὐτοῦ κρινομένῳ δημοσίᾳ, καὶ ἤδη τῇ κρίσει ἐκείνῃ διαγεγονότα ἔτη ὀκτώ, καὶ τοῦ χρόνου γεγενημένον παντὸς αἴτιον Μειδίαν ἀεὶ προφασιζόμενον καὶ ἀναβαλλόμενον.]


[77] Νομίζω ακόμη ότι μερικοί από σας, κύριοι δικαστές, επιθυμούν να ακούσουν για την έχθρα, η οποία ανέκαθεν υπήρχε ανάμεσα στον Μειδία και μένα· γιατί νομίζουν ότι κανένας δεν θα φερόταν με τόση σκληρότητα και βιαιότητα προς ένα συμπολίτη του, αν αυτός δεν του είχε προξενήσει κάποια μεγάλη συμφορά, την οποία επιζητούσε να εκδικηθεί. Για την εχθρότητα αυτή θέλω να σας διηγηθώ από την αρχή, για να καταλάβετε ότι και από αυτή την άποψη, όπως θα φανεί, μου χρωστάει ικανοποίηση. Η αφήγησή μου γι᾽ αυτό το θέμα θα είναι σύντομη, ακόμη και αν δώσω την εντύπωση ότι αρχίζω από την αρχή. [78] Όταν έκαμα αγωγή εναντίον των επιτρόπων μου για την πατρική περιουσία, ήμουν παλληκαρόπουλο και δεν γνώριζα ούτε τον Μειδία ούτε αν υπήρχε ο Μειδίας — μακάρι να μην τον είχα γνωρίσει και σήμερα· τότε, ενώ επρόκειτο μέσα σε τέσσερις-πέντε ημέρες να έρθει η υπόθεση στο δικαστήριο, ο Μειδίας και ο αδελφός του όρμησαν στο σπίτι μου και μου πρότειναν να ανταλλάξουμε τις περιουσίες μας ή να αναλάβω τριηραρχία. Ο αδελφός του Θρασύλοχος έδωσε το όνομά του και έκαμε την πρόταση της ανταλλαγής· στην πραγματικότητα όμως αυτουργός όλων αυτών των ενεργειών ήταν ο Μειδίας. [79] Πρώτα παραβίασαν τις εξώπορτες των σπιτιών μας, σαν να τους ανήκαν πια σύμφωνα με την ανταλλαγή των περιουσιών· έπειτα εμπρός στην αδελφή μου, που τότε, νεαρή κοπέλα, ήταν ακόμα στο σπίτι, ξεστόμισαν αισχρολογίες, τέτοιες που μόνο άνθρωποι του είδους του θα μπορούσαν να πουν — δεν θα παρασυρθώ να σας επαναλάβω τίποτε από όσα ειπώθηκαν· εξύβρισαν ακόμη τη μητέρα μου και εμένα και όλη μου την οικογένεια με εκφράσεις που δεν είναι δυνατό να επαναληφθούν· το φοβερότερο ακόμη ήταν ότι από τους λόγους προχώρησαν στις πράξεις και, σαν να είχαν υποβάλει αυτοί την αγωγή, σκόπευαν να απαλλάξουν τους επιτρόπους από την ποινική δίωξη. [80] Αυτή είναι μία παλαιά ιστορία, αλλά νομίζω ότι μερικοί από σας την θυμούνται· όλη η πόλη πληροφορήθηκε τότε την πρόταση για την ανταλλαγή της περιουσίας, το κακόβουλο αυτό τέχνασμα και τη βίαιη συμπεριφορά τους. Εγώ, που ήμουνα την εποχή εκείνη εντελώς χωρίς βοήθεια και πολύ νέος, τους έδωσα τις είκοσι μνες, τις οποίες είχαν δαπανήσει για τον εξοπλισμό της τριήρους, για να μην στερηθώ την πατρική μου περιουσία που διαχειρίζονταν οι επίτροποι και επειδή είχα την ελπίδα να εισπράξω όχι όσα τελικά κατόρθωσα να ανακτήσω, αλλά όσα γνώριζα ότι είχα στερηθεί. Αυτή ήταν η προσβλητική συμπεριφορά τους απέναντί μου. [81] Όταν μετά τα γεγονότα αυτά έκαμα εναντίον του αγωγή για δυσφήμιση, κέρδισα τη δίκη ερήμην, γιατί δεν εμφανίσθηκε στο δικαστήριο. Όταν τον είχα στην εξουσία μου, επειδή είχε αφήσει να περάσει η προθεσμία για την καταβολή της χρηματικής αποζημιώσεως, δεν άγγιξα ποτέ ούτε δραχμή από την περιουσία του, αλλά αν και έλαβα άδεια να κάμω αγωγή εξώσεως, δεν κατόρθωσα μέχρι σήμερα να φέρω την υπόθεση στο δικαστήριο· τόσα πολλά τεχνάσματα και προφάσεις επινοεί αυτός για να με αναβάλλει. Ενώ εγώ θεωρώ καθήκον μου να ενεργώ σε κάθε περίπτωση με σεβασμό προς το δίκαιο και τους νόμους, αυτός θεώρησε ορθό, όπως ακούτε, να προσβάλει βίαια όχι μόνο εμένα και την οικογένειά μου, αλλά εξαιτίας μου και όσους ανήκουν στη δική μου φυλή. [82] Για να αποδείξω ότι αυτά που λέω είναι αλήθεια, παρακαλώ (γραμματέα) να καλέσεις τους μάρτυρες των γεγονότων αυτών για να μάθετε ότι, πριν λάβω τη νόμιμη ικανοποίηση για τα προηγούμενα αδικήματα που υπέφερα, δέχθηκα πάλι προσβολές με τον τρόπο που ακούσατε.

ΜΑΡΤΥΡΙΑ
[Εμείς, ο Καλλισθένης από τον Σφηττό, ο Διόγνητος από τον Θορικό, ο Μνησίθεος από την Αλωπεκή, γνωρίζουμε ότι ο Δημοσθένης, για όφελος του οποίου καταθέτουμε μαρτυρία, έκαμε αγωγή εξώσεως εναντίον του Μειδία, τον οποίο κατηγορεί και σήμερα στο δικαστήριο για δημόσιο αδίκημα· οκτώ χρόνια έχουν περάσει από την αγωγή εκείνη και αίτιος για την όλη καθυστέρηση είναι ο Μειδίας με τις συνεχείς προφάσεις και αναβολές του.]