[2.22.6] Τώρα που δεν απέμενε πια για τους Τυρίους καμιά ωφέλεια από τα πλοία, οι Μακεδόνες άρχισαν να κινούν τις μηχανές τους προς το τείχος. Όταν όμως πλησίασαν εκεί από την πλευρά του μόλου, δεν κατόρθωσαν τίποτε το αξιόλογο, επειδή το τείχος ήταν ισχυρό· τότε κίνησαν μερικά μηχανοφόρα πλοία τους προς την μεριά του τείχους που έβλεπε προς τη Σιδώνα. [2.22.7] Επειδή όμως ούτε και εκεί πέτυχαν τίποτε, ο Αλέξανδρος στράφηκε προς το νότιο μέρος του τείχους, που υψωνόταν προς την Αίγυπτο, και εξέτασε το έργο από όλες τις μεριές. Εδώ για πρώτη φορά σείστηκε δυνατά και σε μεγάλη έκταση το τείχος της Τύρου και ένα μέρος του έπαθε ρήγμα και κατέπεσε. Τότε λοιπόν επιχείρησε ο Αλέξανδρος μικρή δοκιμαστική προσβολή, μόνο και μόνο για να τοποθετήσει γεφύρια στο μέρος του τείχους που είχε καταπέσει· οι Τύριοι όμως απέκρουσαν με ευκολία τους Μακεδόνες.
[2.23.1] Τρεις μέρες αργότερα ο Αλέξανδρος πέτυχε νηνεμία και, αφού ενθάρρυνε τους διοικητές των ταγμάτων που θα επιχειρούσαν την έφοδο, κίνησε κατά της πόλεως τις πολιορκητικές του μηχανές που ήταν τοποθετημένες πάνω στα πλοία. Στην αρχή κατέρριψε ένα μεγάλο μέρος του τείχους και, όταν το μέρος που είχε καταρριφθεί του φάνηκε αρκετά μεγάλο σε πλάτος, διέταξε τα μηχανοφόρα πλοία του να αποχωρήσουν· [2.23.2] αμέσως μετά οδήγησε εναντίον της πόλεως δύο άλλα πλοία του που μετέφεραν τις γέφυρες, τις οποίες σκεφτόταν να τοποθετήσει επάνω στο ρήγμα του τείχους. Το ένα πλοίο ανέλαβαν οι υπασπιστές που είχαν αρχηγό τον Άδμητο, ενώ το άλλο δόθηκε στο τάγμα του Κοίνου, στους πεζεταίρους, όπως ονομάζονταν. Ο ίδιος μαζί με τους υπασπιστές του σκόπευε να ανέβει στο τείχος, σε όποιο μέρος υπήρχε δυνατότητα. [2.23.3] Διέταξε μερικά πολεμικά πλοία του να πλεύσουν προς τα δυο λιμάνια, μήπως και μπορέσουν να παραβιάσουν την είσοδό τους, ενώ οι Τύριοι θα ήταν απασχολημένοι με αυτούς. Όσα πάλι πλοία έφεραν βέλη για να ριφθούν από τις μηχανές ή όσα μετέφεραν στα καταστρώματα τοξότες, αυτά τα διέταξε να πλησιάζουν, όπου ήταν δυνατόν, τη στεριά πλέοντας κυκλικά γύρω από το τείχος ή, αν τους ήταν αδύνατο να την πλησιάσουν, να σταματούν σε απόσταση βολής από αυτήν, ώστε οι Τύριοι, επειδή θα βάλλονταν από παντού, να μην ξέρουν πού να στραφούν κατά την κρίσιμη ώρα.
[2.23.4] Μόλις τα πλοία του Αλεξάνδρου πλησίασαν την πόλη και ρίχτηκαν από αυτά οι γέφυρες πάνω στο τείχος, άρχισαν οι υπασπιστές να τις ανεβαίνουν με γενναιότητα. Γιατί σε εκείνη την περίσταση και ο Άδμητος αναδείχθηκε άνδρας γενναίος και ο Αλέξανδρος τους ακολουθούσε, συμμετέχοντας ο ίδιος ενεργά στο πολεμικό έργο και παρατηρώντας συγχρόνως αν οι άλλοι τολμούσαν κατά τη μάχη μια λαμπρή πράξη ανδρείας. [2.23.5] Πρώτο μέρος του τείχους που κυριεύτηκε ήταν ακριβώς εκείνο όπου είχε ταχθεί ο Αλέξανδρος· από το μέρος αυτό αποκρούστηκαν χωρίς δυσκολία οι Τύριοι, επειδή εδώ για πρώτη φορά είχαν οι Μακεδόνες ανάβαση ασφαλή και όχι τελείως απόκρημνη. Ο Άδμητος λοιπόν, αφού ανέβηκε πρώτος στο τείχος και παρακίνησε τους άνδρες του να ανέβουν και αυτοί μαζί του, χτυπήθηκε με λόγχη και σκοτώθηκε εκεί· [2.23.6] αμέσως μετά από αυτόν, κατέλαβε το τείχος ο Αλέξανδρος μαζί με τους εταίρους. Κατόπιν, μόλις κυρίευσε μερικούς πύργους καθώς και τον μεταξύ τους χώρο, προχώρησε ο ίδιος μέσα από τις επάλξεις προς τα ανάκτορα, επειδή από το μέρος εκείνο φαινόταν πιο εύκολη η κατάβαση προς την πόλη.