Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ

Κατὰ Φιλίππου δ΄ (10) (75-76)

[75] Πολλὰ τοίνυν ἔχων ἔτι καὶ περὶ πολλῶν εἰπεῖν παύσομαι· καὶ γὰρ οὐ λόγων ἐνδείᾳ μοι δοκεῖ τὰ πράγματ᾽ οὔτε νῦν οὔτ᾽ ἄλλοτε πώποτε φαύλως ἔχειν, ἀλλ᾽ ὅταν πάντ᾽ ἀκούσαντες ὑμεῖς τὰ δέοντα, καὶ ὁμογνώμονες ὡς ὀρθῶς λέγεται γενόμενοι, τῶν λυμαίνεσθαι καὶ διαστρέφειν ταῦτα βουλομένων ἐξ ἴσου κάθησθ᾽ ἀκροώμενοι, οὐκ ἀγνοοῦντες αὐτούς (ἴστε γὰρ εὐθὺς ἰδόντες ἀκριβῶς, τίς μισθοῦ λέγει καὶ [τίς] ὑπὲρ Φιλίππου πολιτεύεται, καὶ τίς ὡς ἀληθῶς ὑπὲρ τῶν βελτίστων), ἀλλ᾽ ἵν᾽ αἰτιασάμενοι τούτους καὶ τὸ πρᾶγμ᾽ εἰς γέλωτα καὶ λοιδορίαν ἐμβαλόντες μηδὲν αὐτοὶ τῶν δεόντων ποιῆτε. [76] ταῦτ᾽ ἐστὶ τἀληθῆ, μετὰ πάσης παρρησίας, ἁπλῶς εὐνοίᾳ τὰ βέλτιστ᾽ εἰρημένα, οὐ κολακείᾳ βλάβης καὶ ἀπάτης λόγος μεστός, ἀργύριον τῷ λέγοντι ποιήσων, τὰ δὲ πράγματα τῆς πόλεως τοῖς ἐχθροῖς ἐγχειριῶν. ἢ οὖν παυστέον τούτων τῶν ἐθῶν, ἢ μηδέν᾽ ἄλλον αἰτιατέον τοῦ πάντα φαύλως ἔχειν ἢ ὑμᾶς αὐτούς.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ (§§ 75-76)
[75] Μόλο που πολλά και για πολλά ζητήματα έχω να πω ακόμη, θα σταματήσω. Καθόσον έχω τη γνώμη ότι η αιτία που τα πράγματα είναι άσχημα είτε τώρα είτε στο παρελθόν δεν είναι η έλλειψη λόγων, αλλά το ότι, ενώ ακούσατε όλα όσα έπρεπε και ομόφωνα αναγνωρίσατε ότι σωστά λέγονται, κάθεστε και ακούτε με την ίδια προσοχή εκείνους που επιθυμούν να τα υπονομεύουν και να τα διαστρεβλώνουν· και αυτό γίνεται, όχι γιατί δεν τους ξέρετε (γιατί μόλις τους δείτε, είστε απόλυτα σίγουροι ποιος μιλάει αντί αμοιβής, [ποιος] πολιτεύεται για λογαριασμό του Φιλίππου, και ποιος στ᾽ αλήθεια για το καλό σας), αλλά γιατί σκοπός σας είναι, αφού κατηγορήσετε αυτούς που πολιτεύονται για τα συμφέροντά σας και ρίξετε το πράγμα σε γέλιο και σε λοιδορία, να μην κάνετε οι ίδιοι τίποτε απ᾽ όσα πρέπει. [76] Αυτή είναι η αλήθεια, αυτά είναι τα καλύτερα που είχα να πω με κάθε ειλικρίνεια, με απλότητα και από καλή προαίρεση, όχι για κολακεία· δεν είναι λόγος για να σας βλάψει και να σας εξαπατήσει, λόγος που θα εξασφαλίσει χρήματα στον ρήτορα και που θα εμπιστευθεί τις υποθέσεις της πόλης στους εχθρούς. Γι᾽ αυτό, ή πρέπει να εγκαταλείψετε αυτές τις συνήθειες ή διαφορετικά θα πρέπει να μην κατηγορείτε κανέναν άλλον, για το ότι όλα βρίσκονται σε άσχημη κατάσταση, παρά τον ίδιο τον εαυτό σας.