[15] Αλλά, προς θεού, ποιος μυαλωμένος άνθρωπος θα κρίνει από τις λέξεις μάλλον παρά από τα γεγονότα αυτόν που βρίσκεται σε ειρήνη ή σε πόλεμο μαζί του; Κανένας βέβαια. Ο Φίλιππος λοιπόν από την πρώτη στιγμή, μόλις είχε γίνει η ειρήνη, πριν διοριστεί στρατηγός ο Διοπείθης και πριν αποσταλούν οι άνδρες που βρίσκονται τώρα στη Χερρόνησο, κατελάμβανε το Σέρριο και τον Δορίσκο και έδιωχνε από το Σέρρειο τείχος και από το Ιερό όρος τους στρατιώτες μας, που εγκατέστησε εκεί ο στρατηγός σας. [16] Αλήθεια, όταν ενεργούσε έτσι, τι έκανε; Γιατί ήδη είχε επικυρώσει με όρκους την ειρήνη. Και ας μη μου πει κανείς «ποια είναι αυτά τα μέρη; Τι νοιάζεται η πόλη μας γι᾽ αυτά;». Γιατί, αν αυτά είναι μικρά ή δεν σας ενδιαφέρουν καθόλου, αυτό είναι άλλο ζήτημα. Αλλά η ευσέβεια και το δίκαιο είτε τα παραβιάζει κανείς σε μικρά είτε σε μείζονος σημασίας ζητήματα, έχουν την ίδια βαρύτητα. Ελάτε λοιπόν τώρα, όταν στη Χερρόνησο, που ο βασιλιάς και όλοι οι Έλληνες έχουν αποφανθεί ότι είναι δική σας, στέλνει μισθοφόρους, παραδέχεται μάλιστα ότι στέλνει βοήθεια και τα γράφει σε επιστολή, τι κάνει; [17] Αυτός βέβαια ισχυρίζεται ότι δεν σας πολεμά. Εγώ όμως, με αυτά που κάνει, τόσο πολύ απέχω από το να δεχτώ ότι εκείνος τηρεί την ειρήνη που έχει κάνει μαζί σας, ώστε, τη στιγμή που προσπαθεί να βάλει χέρι στα Μέγαρα, να εγκαθιδρύσει τυραννίδα στην Εύβοια, εισχωρεί σήμερα στη Θράκη, δολοπλοκεί στην Πελοπόννησο και κάνει με στρατιωτική δύναμη όλα όσα επιχειρεί, ύστερα από όλα αυτά σας διαβεβαιώνω ότι παραβαίνει τους όρους της ειρήνης και σας πολεμά, εκτός και αν ισχυριστείτε ότι και αυτοί που στήνουν τις πολιορκητικές μηχανές έχουν ειρήνη ως τη στιγμή που θα τις φέρουν ακριβώς δίπλα στα τείχη. Αλλά δεν θα πείτε κάτι τέτοιο. Γιατί όποιος προβαίνει σε τέτοιες ενέργειες και ετοιμάζει τα μέσα με τα οποία μπορεί να με καταλάβει, αυτός με πολεμά και ας μη ρίχνει ακόμη ακόντια και βέλη. [18] Από ποια λοιπόν γεγονότα θα κινδυνεύσετε, αν συμβεί κάτι; Από το να περάσει σε ξένα χέρια ο Ελλήσποντος, να γίνει ο εχθρός σας κύριος των Μεγάρων και της Εύβοιας, να υπηρετούν οι Πελοποννήσιοι τα συμφέροντα εκείνου. Και ύστερα εγώ θα ισχυριστώ ότι έχει ειρήνη με σας αυτός που στήνει εναντίον της πόλης μας αυτήν την πολεμική μηχανή; [19] Κάθε άλλο μάλιστα· αλλά από την ημέρα που συνέτριψε τους Φωκείς, από τότε βέβαια εγώ προσδιορίζω ότι αυτός μας πολεμά. Και αν εσείς τον αντιμετωπίσετε τώρα, λέω ότι θα δείξετε φρόνηση, αν όμως τον αφήσετε, δεν θα μπορέσετε να κάνετε αυτό, ακόμη και όταν το θελήσετε. Τόσο πολύ διαφέρουν οι απόψεις μου, Αθηναίοι, από των άλλων συμβούλων, ώστε ούτε καν θεωρώ σκόπιμο να σκεφτόσαστε τώρα για τη Χερρόνησο και το Βυζάντιο· [20] φρονώ βέβαια ότι επιβάλλεται να τους βοηθήσετε και συνεχώς να προσέχετε μην πάθουν τίποτε· επίσης και στους στρατιώτες μας που βρίσκονται τώρα εκεί να στείλετε όλα όσα χρειάζονται· προπάντων όμως να σκέφτεστε για όλους τους Έλληνες, γιατί έχουν περιέλθει σε μεγάλο κίνδυνο. Θέλω όμως να πω σε σας για ποιους λόγους φοβάμαι τόσο πολύ για την κατάσταση, ώστε, αν σκέφτομαι σωστά, να συμμεριστείτε τις σκέψεις μου και να λάβετε κάποια πρόνοια τουλάχιστον για τους εαυτούς σας, αν δεν θέλετε για τους άλλους· αν πάλι σας δίνω την εντύπωση ότι φλυαρώ και είμαι τελείως πωρωμένος, ούτε τώρα ούτε άλλη φορά να με προσέξετε ως άνθρωπο που είναι καλά στα μυαλά του.