ΕΡΜΗΣ
Όχι, καλέ μου, δεν είναι όλοι για ξύλο. Παράτα όμως τα ξεσπάσματα αυτά και τα παιδιαρίσματα και αποδέξου τον Πλούτο. Δεν είναι επιτέλους του πεταμού τα δώρα που στέλνει ο Δίας.
ΠΛΟΥΤΟΣ
Θέλεις, Τίμων, να απολογηθώ ενώπιόν σου; Ή θα αγριέψεις, εάν αρχίσω να μιλάω;
ΤΙΜΩΝ
Λέγε, μα όχι πολλά, μήτε προοίμια, όπως οι αχρείοι ρήτορες. Αν πεις λίγα, θα σε ανεχτώ εξαιτίας τούτου εδώ του Ερμή.
ΠΛΟΥΤΟΣ
[38] Ίσως όμως θα έπρεπε να πω πολλά, αφού για ένα σωρό κι εσύ με κατηγόρησες. Όμως πρόσεξε, αν σε έχω σε κάτι, όπως λες, αδικήσει, εγώ που για σένα στάθηκα η πηγή για όλες τις απολαύσεις, για την τιμή, την πρωτοκαθεδρία, τα στεφάνια και την άλλη καλοπέραση. Εξαιτίας μου ήσουν περίβλεπτος, φημισμένος, περιζήτητος. Αν πάλι έπαθες κακό από τους κόλακες, δεν είμαι εγώ η αιτία, εσύ μάλλον μου έκανες την αδικία αυτή, γιατί με πέταξες με περιφρόνηση τόση σε ανθρώπους καταραμένους, που επαινούσαν και γοήτευαν και με κάθε τρόπο ήθελαν το κακό μου. Και στο τέλος είπες ότι τάχα σε έχω προδώσει. Απεναντίας εγώ θα μπορούσα να σε κατηγορήσω, που με κάθε τρόπο διώχτηκα και πετάχτηκα κατακέφαλα έξω από το σπίτι σου. Γι᾽ αυτό λοιπόν αντί για τη μαλακή χλανίδα η αξιότιμη Πενία σου σού φόρεσε την προβιά τούτη. Μάρτυρας αυτός εδώ ο Ερμής, πώς ικέτευα το Δία, να μην έρθω πια σ᾽ εσένα, που τόσο άσχημα μου φέρθηκες τότε.
ΕΡΜΗΣ
[39] Αλλά τώρα βλέπεις, Πλούτε, τί λογής έχει γίνει πια; Γι᾽ αυτό άφοβα μείνε μαζί του. Εσύ σκάβε, χωρίς διακοπή. Κι εσύ, Πλούτε, φέρε το θησαυρό κάτω από το δικέλλι του. Θα υπακούσει, άμα του κράξεις.
ΤΙΜΩΝ
Πρέπει να πεισθώ, Ερμή, και να γίνω πάλι πλούσιος. Γιατί τί μπορεί να κάνει κανείς, όταν οι θεοί τον πιέζουν; Ωστόσο κοίτα σε τί μπελάδες με βάζεις τον κακότυχο. Ενώ έως τώρα ζούσα πάρα πολύ ευτυχισμένα, ξαφνικά θα πάρω στα χέρια μου τόσο χρυσάφι, χωρίς να έχω κάμει καμιά αδικία και θα φορτωθώ τόσες σκοτούρες.
ΕΡΜΗΣ
[40] Υπόμεινε, Τίμων, για χάρη μου, έστω και αν τούτο είναι δύσκολο και ανυπόφορο, για να σκάσουν από ζήλεια εκείνοι οι κόλακες. Κι εγώ περνώντας πάνω από την Αίτνα θα πετάξω στον ουρανό.
(Ο Ερμής φεύγει).
ΠΛΟΥΤΟΣ
Έφυγε, όπως φαίνεται. Το συμπεραίνω από το χτύπημα των φτερών. Εσύ περίμενε αυτού, θα φύγω και θα σου στείλω το θησαυρό. Καλύτερα σκάβε. Θησαυρέ, εσένα κράζω, υπάκουσε στον Τίμωνα τούτον εδώ και άφησε τον εαυτό σου να σε φέρει στο φως. Σκάβε, Τίμων, χτύπα βαθειά. Εγώ θα σας αφήσω και θα αποσυρθώ.