ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΠΥΘΙΟΝΙΚΟΣ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΕΡΩΝΑ,

ΝΙΚΗΤΗ ΣΕ ΑΡΜΑΤΟΔΡΟΜΙΑ

Ω Συρακούσα, πόλη τρανή, [στρ. α]
ιερό του Άρη του πολεμιστή,
θεϊκή τροφέ πάνοπλων αντρών και σιδερόντυτων αλόγων,
για σένα τώρα από τη Θήβα τη λαμπρή
έρχομαι τούτο να σου φέρω το τραγούδι,
την αγγελία πως στον αγώνα των τεθρίππων
που συνταράζουνε τη γη
5ο Ιέρων, ο άξιος αρματηλάτης, νικώντας
μ᾽ αστραφτερό στεφάνι στόλισε
την Ορτυγία, της ποταμίας Αρτέμιδας την έδρα·
όχι χωρίς εκείνης τη βοήθεια δάμασε
με χέρι επιδέξιο τα πουλάρια με τα πλουμιστά χαλινάρια.

Γιατί η τοξεύτρα κόρη και των αγώνων ο θεός, [αντ. α]
10ο Ερμής, και με τα δυο τους χέρια
τούς βάζουνε τα λαμπερά πλουμίδια,
όταν στον σκαλιστό τον δίφρο του και το άρμα
που υπακούει στα χαλινάρια ζεύει τα σθεναρά του άλογα
καλώντας τον δυνατό θεό που την τρίαινα κραδαίνει.
Για τον καθένα βασιλιά άλλος εσύνθεσε ποιητής
τον ύμνο τον αρμονικό, αμοιβή της αρετής του.
15Συχνά των Κύπριων οι φωνές υμνήσαν τον Κινύρα,
που ολόψυχα ο χρυσομάλλης τον αγάπησε Απόλλων,

τον ιερέα τον ακριβό της Αφροδίτης. [επωδ. α]
Η ευγνωμοσύνη τους τιμάει κάποιο απ᾽ τα ωραία του έργα.
Όσο για σένα, του Δεινομένη γιέ,
των Ζεφυρίων Λοκρών σε τραγουδά η παρθένα
στο σπίτι της εμπρός,
20γιατί με τη δική σου δύναμη
σιγουριά το βλέμμα της φανερώνει
από του πολέμου τα φριχτά βάσανα λυτρωμένη.
Και λεν με των θεών την προσταγή
πως ο Ιξίονας στους θνητούς το μήνυμα φέρνει,
καθώς στον φτερωτό τροχό δεμένος αδιάκοπα γυρίζει:
«Τον ευεργέτη μ᾽ ευγενική αντίχαρη και με τιμές να ξεπληρώνεις».