[7.4.12] Τον ίδιο περίπου καιρό, καθώς ο προηγούμενος Διονύσιος είχε πια πεθάνει, ο γιος του έστειλε ενίσχυση στους Λακεδαιμονίους δώδεκα πολεμικά με διοικητή τον Τιμοκράτη. Τούτος, φτάνοντας, τους βοήθησε να κυριέψουν τη Σελλασία, κι ύστερα απ᾽ αυτή την επιτυχία έβαλε ξανά πλώρη για την πατρίδα του.
Λίγον καιρό μετά από τούτα οι Ηλείοι κατέλαβαν τον Λασιώνα, που άλλοτε τους ανήκε αλλά τώρα αποτελούσε τμήμα της Αρκαδικής Ομοσπονδίας. [7. 4.13] Οι Αρκάδες ωστόσο δεν έμειναν αδιάφοροι, παρά κήρυξαν ευθύς επιστράτευση και κίνησαν να τους χτυπήσουν. Από το μέρος των Ηλείων πάλι ήρθαν σ᾽ ενίσχυση οι Τριακόσιοι κι άλλοι τετρακόσιοι άνδρες. Καθώς οι Ηλείοι είχαν περάσει τη μέρα στρατοπεδευμένοι σε μια κάπως χαμηλή τοποθεσία, τη νύχτα οι Αρκάδες ανέβηκαν στην κορυφή του βουνού που ήταν πάνω από τους Ηλείους, και με τα ξημερώματα κατέβηκαν να τους επιτεθούν. Οι Ηλείοι τους είδαν να ᾽ρχονται καταπάνω τους από ψηλά, και συνάμα να ᾽ναι και πολύ περισσότεροι· όμως ντράπηκαν να υποχωρήσουν όσο οι άλλοι βρίσκονταν ακόμα μακριά, και προχώρησαν να τους συναντήσουν. Μόνο αφού ήρθαν σ᾽ αγώνα σώμα με σώμα τράπηκαν σε φυγή, κι η υποχώρησή τους μέσ᾽ από δύσβατο έδαφος τους στοίχισε πολλές απώλειες σ᾽ έμψυχο και άψυχο υλικό.
[7.4.14] Ύστερα απ᾽ αυτή την επιτυχία τους, οι Αρκάδες βάδισαν εναντίον των πόλεων των Ακρωρείων, τις κατέλαβαν εκτός από τη Θραύστο και κατόπιν έφτασαν στην Ολυμπία. Εκεί περίφραξαν το Κρόνιο κι εγκατέστησαν φρουρά, ελέγχοντας έτσι το βουνό της Ολυμπίας· κυρίεψαν και τα Μάργανα, τα οποία τους παραδόθηκαν από μερικούς κατοίκους. Όταν έφτασαν τα πράγματα σ᾽ αυτό το σημείο, οι Ηλείοι έχασαν ολωσδιόλου το ηθικό τους. Στο μεταξύ οι Αρκάδες βάδιζαν εναντίον της πόλης τους, κι έφτασαν ώς την Αγορά· εκεί όμως το ιππικό κι ο υπόλοιπος στρατός τούς αντιστάθηκαν, τους απέκρουσαν, σκότωσαν μερικούς κι έστησαν τρόπαιο.
[7.4.15] Υπήρχαν κι από πριν εσωτερικές έριδες στην Ήλιδα: οι οπαδοί του Χαρόπου, του Θρασωνίδα και του Αργείου ήθελαν δημοκρατία, ενώ οι οπαδοί του Ευάλκα, του Ιππία και του Στρατόλα ήθελαν ολιγαρχία. Καθώς λοιπόν οι Αρκάδες, που είχαν μεγάλη δύναμη, θεωρούνταν σύμμαχοι των δημοκρατικών, οι οπαδοί του Χαρόπου ξεθάρρεψαν, συνεννοήθηκαν με τους Αρκάδες ότι θα τους βοηθήσουν και κυρίεψαν την ακρόπολη. [7.4.16] Ωστόσο το ιππικό και οι Τριακόσιοι, χωρίς να χάσουν καιρό, αμέσως ανέβηκαν πάνω στην ακρόπολη και τους έδιωξαν· το αποτέλεσμα ήταν να εξοριστούν, μαζί με τον Χάροπο και τον Αργείο, κάπου τετρακόσιοι πολίτες. Λίγο αργότερα οι εξόριστοι, με τη βοήθεια μερικών Αρκάδων, κατέλαβαν την Πύλο. Τότε, καθώς είχαν στη διάθεσή τους καλή τοποθεσία και συμμάχους τούς Αρκάδες που ήταν τόσο δυνατοί, ήρθαν κι ενώθηκαν μαζί τους πολλοί δημοκρατικοί από την Ήλιδα.
Οι Αρκάδες έκαναν κι άλλη εισβολή στην Ηλεία, γιατί οι εξόριστοι τους έπεισαν ότι η πόλη θα προσχωρούσε σ᾽ αυτούς. [7.4.17] Εκείνη τη φορά όμως οι Αχαιοί, που είχαν γίνει φίλοι των Ηλείων, προστάτεψαν την πόλη τους. Έτσι οι Αρκάδες έφυγαν δίχως να πετύχουν τίποτ᾽ άλλο παρά να λεηλατήσουν τα εδάφη τους. Καθώς εξεκένωναν ωστόσο την Ηλεία, μαθαίνοντας ότι οι Πελληνείς βρίσκονταν στην Ήλιδα, διένυσαν τη νύχτα μια μεγάλη απόσταση και κυρίεψαν τον Όλουρο, που τους ανήκε. (Στο μεταξύ οι Πελληνείς είχαν προσχωρήσει και πάλι στη συμμαχία των Λακεδαιμονίων.) [7.4.18] Όταν οι Πελληνείς έμαθαν για τον Όλουρο, γύρισαν κι εκείνοι όπως όπως, κάνοντας έναν μεγάλο κύκλο, στην πόλη τους την Πελλήνη. Ύστερα απ᾽ αυτό, μόλο που ήταν λίγοι, εξακολούθησαν να πολεμάνε ταυτόχρονα τους Αρκάδες κι ολόκληρη τη δική τους δημοκρατική παράταξη, και δεν σταμάτησαν παρά αφού κατέλαβαν τον Όλουρο με πολιορκία.